Bana bahşedilen şey yalnızlık. Korkmuyorum asla çünkü ben bununla doğdum. Bazı insanlar hayatının nasıl sonlanacağını kendi gözleriyle görme şansını elde etmiştir, uzun zaman önce deneyimlemiştir bunu. Bir damla yaş akar kehanet dolu bu gözlerden fakat hiçbir zaman yere düşmez. Neden mi?
Bunca zaman sonra hala yalnızlığın ne olduğunu bilmediğinden bahsetme bana; çünkü bu dünyaya kendinden hiç bir hatıra bırakmaz. Var olası lanet şey, görmezden gel işte bu yalnızı.
Onca uçurum gördüm hepsinden aşağıya doğru süzüldüm, ama ne öldüm ne de yeniden döndüm. Kalbim intihara meyilli duygularla bir mektup yazmıştı geçmişte. Tozlu, küf tutmuş bir sandıkta bekler hala o mektup, dün gibi hatırlar ne ile savaşıp zaferle çıktığını. Bu dünyaya bir armağan bırakamayacak kadar yalnızdık ama ondan çok şey alacaktık.