Nedir bu aşağılık duygusu ?Türk yaşama yolunu bulamayacak mısınız?Ne Mutlu Türk'üm diyene! benim en anlamlı çığlığımdır.
Sayfa 150 - TelgrafhaneKitabı okudu
Enver Paşa dağda gezerken :)
Bizim hesabımız kısa
Bir iki üç hürriyet
Ya verirsin insanca
Ya alırız bütün millet!
Sayfa 97 - TelgrafhaneKitabı okudu
Kendime umut aradım yeniden. Açtım Tevfik Fikret okudum.Millet şarkısını okudum.
Sayfa 96 - TelgrafhaneKitabı okudu
Bağımsızlık, bir ulusal kişiliktir. Uluslar dünyasında bir ulusun özgürlüğüdür. Birey için tek değer biliyorum ben, özgürlüktür bu ve bu değerin ulusa uygulanması bağımsızlıktır.
Sayfa 143 - Telgrafhane YayınlarıKitabı okudu
Herakleitos'un dediği gibi: "Her gün yenidir güneş."
Sayfa 51 - Telgrafhane YayınlarıKitabı okudu
İnsanoğlu ancak insanlaştıkça özgürleşebilir. Bir ulus da, kendi ulusal özünü korudukça, kendi ulusal kişiliğini buldukça bağımsızlaşabilir.
Sayfa 77 - Telgrafhane YayınlarıKitabı okudu
Bütün Yönleriyle Kürt Meselesi...
ZENDPRESS – İslâmî kesim Kürt meselesinde hatalı davrandığını (geçmişte) kabul ediyorsa, bunun muhasebesini yaptı mı?.. Örnek çıkışlarınız var mı, olgular temelinde neler konuşuldu?..
SALİH MİRZABEYOĞLU – Kesim muhasebesi?!! Nasıl ki Kürt kesiminden bahsedildiğinde içinde İslâmcı kesim, solcu kesim, şövenist kesim, Kemâlizm’e hizmet eden kesim
"Sivas kongresinde delegeler açıktan ant içerler: Yurdun ve ulusun mutluluk ve kurtuluşundan başka hiçbir kişisel amaç izlemeyeceğime, İttihat ve Terakki'nin diriltilmesine çalışmayacağıma, var olan siyasal partilerden hiçbirinin siyasal isteklerine yardımcı olmayacağıma Allah'ı tanıklıyarak yemin ederim."
Bütün Yönleriyle Kürt Meselesi...
ZENDPRESS – Geçmişte solcu ve sosyalistler “Türkiye halkları” veya “Kürt halkı” deyimi için uzun mücadele verip, acı çektiler. Yolu açtılar. İslâmî kesim o dönemde sadece inkârcı değil, aynı zamanda solculara karşı aktif güçtü. Bugün ise Kürt meselesi mevzuunda İslâmî kesim yazıp çiziyor. Nasıl samimi olunur?.. Üstelik İran örneği de ortada. Çünkü
Eğer Kemalist aydınlar uyanık olsalardı örgütlenmiş olsalardı Atatürk'ün halk evleri kalesini vermezlerdi. Köy enstitüleri yıkılırken uyumazlardı. Köylerde okul yapımı durmuştu, utanmadan köy enstitülerinde yetişmiş halk çocuklarına komünist diyorlardı. Susuyorduk. Kimse ne halk evlerini ne enstitüleri ne de laikliği savunuyordu. Halkçılık çarşılarda meydanlarda parti ocaklarında soysuzlaştırılıyordu. Kasaba ağaları Atatürk devletçiliğinden de hınç almaya başladılar. Kasaba kadınları demokrasi adına kara kara giyinmeye başladılar. Anayasa Teşkilatı Esasiye döndü. Tarih kitaplarında İnönü Savaşları kaldırıldı, öğretim birliği bozuldu. Kuran dershaneleri mantarlar gibi çoğaldı. Bütün Kemalist miliiyetçilerine komünist denen günler geldi. Jurnalciler milliyetçi kesildiler. Ve az kalsın Atatürk Cumhuriyet'i de gidiyordu. Atatürkçülüğe ait her şeyi yıkıyorlardı. Ve bütün bunları 27 Mayıs'ta uyumayan nöbette duran bir Sakarya gecesinde gibi tetikte duran Atatürk'ün ordusu kurtardı."
Nazım Hikmet'in Budapeşte Radyosu'na verdiği söyleşiden kesitler;
Şu 1954 senesinde Türkiye’de kime mürteci (gerici) derler, kime inkılap düşmanı derler, kime -şu bizim Türkiye’deki tabiriyle- Kemalizm prensiplerinin can düşmanı derler? Bunları anlamak lazım. Şimdi, benim kanaatime göre, Türkiye’deki bugün en büyük mesele yurt meselesidir. Evimizin meselesidir. Evimizin bağımsızlığı meselesidir… Bir defa, her
"Cumhuriyet devrimlerine ordusuna başkaldıran dinsel akım Nakşibendilik idi. Atatürk bu bilinçle simgesel şapka değişimi için Nakşibendiliğin güçlü olduğu bir ortaçağ kenti Kastamonu'yu özellikle seçti."