Ethan her zamanki gibi kıpır kıpırdı. Paul ise biraz durgundu. İkisi de aynı ortamda yetiştirilmişti, ikisi de aynı gen havuzundan geliyorlardı, ama iki çocuk birbirlerinden ancak bu kadar farklı olabilirlerdi. Ethan pek bir şaklabandı. Yerinde duramayan, orayı burayı karıştıran ama fazla okşanmaya gelmeyen bir çocuktu. Paul ise daha kenarda durmayı tercih ediyordu. Hata yapmaktan hiç hoşlanmıyordu. Düşünceli bir çocuktu, iyi bir atletti ve okşanmayı seviyordu.
Bu çocuklar çevre şartlarının soyaçekime karşı zaferinin bariz birer örneğiydi.
Bir kenarda durup yalnızca seyretme şansınız da yok,seyirci bile olsanız oyunun içindesiniz,bir biçimde onun parçası olmaktan başka hiçbir seçeneğiniz yok.
Bir çok kez öldüğümü biliyorum,
Kenarından köşesinden hayata tutunduğumu,
Güneşimin günlerce tutulduğunu,
Güzel günlerin kısa hikayeler anlatan misafirler olduğunu sonra yok olduğunu.
Onlar gidince yok olduğumu, kendimden yoksunluğumu,
İnsanın yoksunluğunu, kötü günün kenarda pusu kurduğunu,
Akbabanın sessizliğini bilip duymak kurdun uluduğunu.
Bir çok kez öldüğümü biliyorum,
Ruhum üzerimdeyken öldürüldüğümü,
Gözüm açık bakarken dünyaya körlüğümü,
Katillerimi bizzat gözümle gördüğümü cinayetin örtüldüğünü,
Biliyorum aslında her bir şeyin gerçek yüzünü.
İnsanların yüzsüzlüğünü, her şeye rağmen bendeki güçsüzlüğümü,
Eksik kelimeli sözlüğümü,
Karanlığımın güneşime karşı üstünlüğünü…
Sagopa Kajmer
Balıkçılar.
-Bugün açız yine evlatlarım, diyordu peder,
Bugün açız yine; lâkin yarın, ümid ederim,
Sular biraz daha sakinleşir... Ne çare, kader!
- Hayır, sular ne kadar coşkun olsa ben giderim
Diyordu oğlu, yarın sen biraz ninemle otur;
Zavallıcık yine kaç gündür işte hasta...
- Olur;
Biraz da sen çalış oğlum, biraz da sen
Arka kapağındaki o kısacık yazıda evet dedim bu kitapta kendimden bir şeyler var.Okumaya başlamamla pek öyle olmadığını anladım, anlatması biraz zor kitap. Bolca eski kelime mevcut bu yüzden anlamadığım yer çok oldu. Bazı yerleri sıktı,kenarda kaldı bazı yerleriyse işte bu dedirtti.Farklıydı ama bazı kitaplar kendini birkaç kere okutur doyamazsın, bu kitap kütüphanede kendine bir yer bulup orda kalıcak kitaplardan benim için.
Hz. İnsanDücane Cündioğlu · Kapı Yayınları · 20092,491 okunma
Bazen beni bir kenarda unutup kavga ediyorlar birbirleriyle, itişip kakışıyorlar. Onların şiddet barındıran nevrotik enerjileri beni nasıl etkiliyor bir bilseniz. Susun kavga etmeyin diye bende bağırmak istiyorum, ağzımdan sadece inga sesi çıkıyor.
Bir hayatın içinden geçerek bir eski anıyı, aşkı ve duyguları yakalıyor Joyce.
Joyce sıradan bir yaşamı anlatır gibi başlıyor novellasına. Tasvirleri bir film izlermiş gibi. Sonra kitabın başından beri bir kenarda duran Gretta'nın içine götürüyor bizi. Eski bir anıya. O eski anının, sevgi dolu, neredeyse dokunulacak gibi duran duygulanımlarını sade yalın bir dille anlatıyor. Sonunda kitabın baş kahramanı Gabriel'in yüzleşmesi.
Öylesine varolmuş gibi görünen, ancak derinlerinde kaynayan volkana benzeyen insanlar...Aşk böyle güzel anlatılır.
ÖlülerJames Joyce · Alakarga Sanat Yayınları · 2012423 okunma