Bilmiş bir çocuk olduğum doğruydu ama çocuktum. Öğretmenimin unuttuğu buydu ve üç yıl boyunca, beni her fırsatta diğer çocuklardan ayırıp kenarda bıraktı ve her konuda 'öteki'leştirerek yabancılaştırdı; hep cezalandırdı. Onun beni sevmesini çok isterdim ama bana her bakışında, benim Hugo, Çelebi, Yusuf Has Hacib ve diğerlerini okumuş olmamdan çok, onun bunları okumadığını bilmeme kızdığını anladım.
Sayfa 128
Bilemeyeceğimiz, asla anlayamayacağımız şey, yazgımızın neden böyle olduğu, neden bizi bambaşka bir yere taşıyabilecekken, tam olarak bilemediğimiz küçük bir ayrıntının, beklenmedik bir süprizin, kaderin küçük oyununun bizi hiç ummadığımız bir yere atıverdiği... O birkaç saniyelik hayat diliminin bütün bir ömrü nasıl belirlediği...
Ne garip bir oyun!
Herkes aynı oyunu her keresinde yeniden öğrenmek, aynı hataları yapmak, kendini korumak zorunda. Kimse bu oyunu gerçekten bildiğini söyleyemiyor, bir başkasına nasıl oynayacağını anlatamıyor.
Bir kenarda durup yalnızca seyretme şansınız da yok, seyirci bile olsanız oyunun içindesiniz, bir biçimde onun parçası olmaktan başka hiçbir seçeneğiniz yok.
Peki ama en azından bir yerde durup, oynadığınız rolü değiştirebilir misiniz?
Bu yalnızca cesaretle mi ilgili? Yoksa rastlantıları yönlendirdiğinizi sanırken aslında onlar mı belirliyor rolünüzü?
Hiçbir şeyi bilmeden başlamak ve bütün kuralları kendi başımıza öğrenmek zorundayız. Attığımız her adımın, yıllar sonrasını, bilinmeyen bir geleceği belirleyebileceğini düşünsek yaşayamayız.
Haksızlık değil mi bu?
Kimlerin girebileceğini bile belirleyemediğiniz bir oyunda asla tekrar şansınız olmadan yer almak zorundasınız.
Hiç değilse bir şans daha verilseydi. Hiç değilse bir yol ayrımında verdiğimiz kararı değiştirip yeniden başlayabilseydik...
Biliyorum, olmuyor.
Sayfa 10Kitabı okudu
Bir yönü vardı: Kimse onun kadar sevgi dolu değildi dünyaya karşı, ama birdenbire de ölesiye küserdi insana, vurur, acayip bir renge bürünür, büzülür, eğrilir kalır ya da kaçardı bir süre. Daha tam karar verememişti sevgi ile öfke arasında. Kafası kızınca, tabanları ağrıyıncaya, yarılıncaya kadar kaçıyordu rastgele, sonra da uzun, korkulu düşlere dalıyordu 48 saat yumulup bir kenarda.
Sayfa 154Kitabı okudu
Okudunuz mu bilmiyorum, "Kral Katili Güncesi" serisi... Patrick Rothfuss'un efsane 2 kitapla başladığı ama yıllardır 3. kitabini bir turlu tamamlayamadığı 3 kitaplık seri. Okuduğum en güzel fantastik kitaplardan birinin yazarı olduğu için PAT'i ne kadar seviyor olsam da, yıllardır tüm sevenlerini bekletme konusundaki inatçılığı ile de en