Ne de olsa bu uygulamayı hiçbir yakınım kullanmıyor ve bu yazdıklarımı göremeyecekler. Bu yüzden burada içimi boşaltmak istiyorum. Şu an bu satırları ağlayarak yazıyorum. Çünkü çok yoruldum. İnsanlar beni çok yordu. Artık hiçkimseye güvenemiyorum. Sürekli en değer verdiğim, onlar için çok fazla fedakarlıklar yaptığım yakınlarım tarafından darbe
Merhaba arkadaşlar. Bu iletiyi paylaştım çünkü bir süredir kimsenin alıntısına veya gönderisine beğeni atmadığım için vicdan azabı çekiyorum. Sebebi ise kullandığım Voiceover Özelliğinin 1000kitap’a gelen yeni güncellemelerle uyuşmamasıdır. Herkesin paylaştığını okuyorum yani daha doğrusu dinliyorum, lakin ne beğeni atabiliyorum ne yorum yazabiliyorum ne de kendi kendime alıntı ekleye biliyorum. Tüm yaptığım işlemleri benim için o özelliği kapatıp annem yapıyor; alıntı paylaşmak, dinlediğim kitapları eklemek ve İleti paylaşmak. Ben özellik sayesinde telefonun notlar kısmına yazıyorum, annem ise kopyalayıp burada paylaşıyor. Burada hevesle izlediğim, dinlediğim kitaplarla ilgili düşüncelerini paylaşan ve güzel alıntılar paylaşan arkadaşları takip ediyorum. Gerçekten beğeni atamamak beni yüzüyor, O yüzden bunu yazıp bildirmek istedim. Herkese iyi okumalar.
Sevgilerle Pervin.
“ADALETİN ilk adım seslerini duyduğumuz bi yıl olsun”
"KİMSİN SEN ?" 13 yaşındaydım sanırım okuduğum "Sofie'nin Dünyası" romanında böyle bir not buluyordu posta kutusunda. Bu cümle beni öyle bir etkilemişti ki, o zamanlar tuttuğum günlüklerimde, sıklıkla kendime sormuştum bu soruyu. Bir aydır yine durmadan dolanmaya başladı bu cümle, kafamda. Dinliyorum cevaplarımı.
Okumak ve Tüketmek 2
KİTAP OKUNURKEN NASIL NOT ALINIR?
''Kitap okurken nasıl not alınır?'' Bu soru bana ilk geldiğinde biraz anlamsız gelmişti. ''Bir kitaba nasıl not alınır, bu nasıl öğretilebilir ki?'' diye düşünmüştüm. Daha evvel de bir başka iletimde kitaplara not almayı 
Hakan Sarıpolat'dan
Efenim afiyettesinizdir inşaallah kombiniyle nişandaydık dün.
Çok hastaydım, bakışlarımdan belli zaten, işe bile gelmedim ama nişana gittim.
Kocam hastayım diye mi bu kadar mutlu bilmiyorum. Neyse bunları işten yazıyorum.
Hiç çalışasım yok, beni kovun diyorum kovmuyolar. İstifa etsem kabul etmeyecekler.
Ben de oturdum öyle kendime, çay olsun da kahvaltı yapayım diye.
Ekmekleri bile dizemedim, hiç halim yok.
İş arkadaşım bunları okuyorsan sen de arkadaşının nişanını bitirip hemen gel. İmdat yani.
Anlatacak aslında anlaşılacak kimsem yok ve bu yüzden buraya yazıyorum. Bir anı defteri gibi. Kendime.
06.02.2023 04.17
O geceyi anlatmaya çalışmak ne kadar doğru bilmiyorum, ya da ne kadar kendimi ifade ederim onu da bilmiyorum. Bazı acılara sözler anlam yüklemiyor, tesirsiz kalıyor. 2022'de Haziran ayında öğleleyin yatak alttan üstte doğru sıçradı tabi bu durum bana normal gelmedi. Herkesin dilinde bi maraş depremi vardı zaten, hep ne zaman olacak
Dosya: Bukowski Okumaya Nereden Başlanır?
Merhaba sevgili 1k okurları;
Uzun süredir başlıkta ki soruyu kendime sorup duruyordum ve pek yanıt bulabilmiş değildim.
"Yahu Bukowksi okumaya nereden başlarız? Ne okuyacağız şiir mi, hikâye mi, anı mı?"
Güzel bir yazı buldum ve bu yazı sonunda bir karara varabildim. Umarım bu soruyu soran okurlar için yararlı olur.
“Kim sahiplenirse onun hikâyesi olsun bu.”
Bir mektup gelmiş bugün bana. Zarfın üzerinde bir tek adım yazıyor bir de bir pul var. Pek özensiz, buruşmuş hep kenarları. Pulun üzerinde çam kozalağı var. Kokluyorum, kokusu gelmiyor. Kim kokusuz bir çam kozalağı ister ki?
Ben istiyorum. Benden başka kim sahiplenir kokusuz bir çam kozalağını? Bu sorunun cevabını bilmiyorum. Zarfı açıyorum
Anlam Arayışı
Selamun aleyküm. Bir şey deneyeceğim. Bu aslında bir inceleme ama buradakileri incelemelerin aksine ilginç, daldan dala atlamalı, bol alıntılı, güldürmeden düşündüren uzun bir inceleme. Aynı şeyleri farklı cümlelerle aktaran kitaplardan alıntılar yapıp karma olarak sunacağım bir inceleme. Yazı boyunca yaratıcının varlığına dair bir ispat
Kitap incelemelerim
-
Kinyas ve Kayra; #108661804
Gösteri Peygamberi; #109490586
Kirpi'nin Zerafeti; #110025711
Dublörün Dilemmasi; #110540647
Körlük; #111484669
Leyla ile Mecnun;
Durdu böyle, kafasını çevirdi. Kahvenin, böyle buğulanmış camının önünde elleri ceplerinde toplanan işçileri izliyorduk o gün. Kamyonlar birer birer gelip hepsini alıp böyle uzaklara, böyle çok uzaklara gidiyorlardı.Ne bileyim yani, böyle sanki dönmeyecekmiş gibiydi herkes, dönmeyecekmiş gibi de terk ediyordu herkes birer birer buraları. Yani herkes gitmek istiyordu lakin, istedikleri yere vara biliyorlar mıydı acaba bu insanlar? Ne bileyim, bana gelince de nedense izliyordum sadece; kaldığım, durduğum, olduğum yerden yani. Aklım ve bilincim, böyle henüz buraları toptan terk etmek için yeterince vazgeçme sebebim olmadığını diretiyordu bana. Ne bileyim yani, böyle herkes çıkar yola da bedenini değil; önce kendini yola çıkarmayı, kalbini götürmeyi bilmeli insan. Yani şu arada bir son yazıyorum kendime, nasıl biteceğine şimdilik karar veremiyorum sadece.
Gelecekteki kendime mektup.
Gelecekteki kendime mektup.
Bu mektubu gelecekteki halime yazıyorum çünkü bu anıların zamanla silinip gitmesini istemiyorum. Çok fazla şey deneyimlediği zaman gelecekteki halimin durmasını ve bu mektubu alıp düşünmesini istiyorum. Nereden geldiğimizi ve kim olduğumuzu bilmezsek nasıl olmak istediğimiz yere gideriz?
Gelecekteki halimin durup
Balkon konuşması nevinden :)
Okuduğum kitap sayısı 100 olmuş:)
Tabi ki sayıların kıymeti "bereket" nazarıyla bakıldığında aşikar olur,birleri bin yapan binleri de bire düşürüveren kurallar vardır. Veee tabi kii bu sayı burada ki bır çok okur için küçücük/minicik bı sayı :)
Bütün bunların kabulü ile kaydediyorum bu iletiyi,hem zaten söylemek istediklerim kitaplar
