Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.27
Yakın tarihimizde yaşanan siyasi kavgaları ve zulümleri anlatan muhteşem bir kitap. Tarihini bilmemek veya eksik ve yanlış tarih öğretmek, devekuşunun kafasını kuma gömmesi gibi absürt bir durum olur. Hem gerçek tarihini bilmeyen toplumlar sürekli tekrarlanan haksızlık ve zulümleri yaşamaya mahkûm olurlar.
Hakikat güneşe benzer ve güneş asla balçıkla sıvanmaz. Sorgulamayı, araştırmayı, eleştirmeyi bilmeyen toplumlar ilkel toplumlardır. Adı Cumhuriyet olsa da durum değişmeyecektir. İnsan iç dünyasını değiştirmedikçe dış dünyasındaki mükemmelliği, içi çürük dışı güzel meyveye benzer.
Demokrasi ve Cumhuriyet sadece kanun ve söylemlerden ibaret olmamalı; elinde sopayla koyun sürüsünü güden çoban misali değil, halkıyla içi içe, halkın inanç, değer ve düşüncesine tam anlamıyla riayet edip, halkla beraber, halkın rızasıyla tekamül ve yenilikler yapılmalıdır. Aksi taktirde içi çürük meyve misali sadece kendimizi kandırmış oluruz.
Okuyalım, okutalım, araştıralım, sorgulayalım; hiçbir şeyi körü körüne kabullenmeyelim. Allah'ın biz insanlara lütfettiği akıl, irade ve özgürlüğümüzü doğru kullanıp her iki dünyada da huzurlu ve bahtiyar olalım.
İyi okumalar...
Bendeki ben gerçekten ben mi?
Bu kitap Suç ve Cezadan sonra okuduğum en iyi ikinci roman diyebilirim. Bu kitabı okurken Kemal Sayar'ın "Kendin olma cesareti gösterebilme" cümlesi aklıma gelip durdu.
Kitap karakterler üzerinden yerleşik algıları, yerleşik kavramları sorgulatıyor. Hayatın anlamı ne, ne uğruna yaşıyoruz, yaşamak ne demek, sevmek ne demek, asıl bencillik neydi vs… Doğduğumuz andan itibaren bize yüklenmeye başlanan kodlar, kabuller, algılar gerçekten bizi biz yapan değerlerimiz miydi?
Mimar Howard’a gelen müşteriler üzerinden dahi alacağımız çok ders var. Bu kitap için sayfalarca inceleme yazısı yazılabilir. Ama artık kelimeleri ziyan ederek harcamayalım onları benliğimizde yaşatalım, hayatımıza geçirelim, kendimizi sorgulayalım…
"İnsanlara baktığımda uzun süre anlayamadığım oydu. Kendi benlikleri yok, başkalarının içinde yaşıyorlar, ikinci el Hayatlar yaşıyorlar."
116 syf.
9/10 puan verdi
Kendimizi sorgulayalim. Ramazan ayı bize neler hatirlatiyor? Bir ay boyunca neler alıyoruz, önceki
ramazanlar hangi izleri
birakarak gitti? Mesela ramazan sözcügünü
duydugumuzda aklamaza ilk gelen, magfiret
ve
cennet kelimeleri mi oluyor yoksa iftar vb.
seyler mi?
Tutunamayanlar için söyleyecek o kadar çok sözüm var ki bir de söyleyemeyeceklerim tabii... Şimdilik birkaç satır ile sınırlı olacak yazacaklarım. Oğuz Atay için bir söz söyleyecek olsaydım: "Dünya hassas kalpler için bir cehennem" olurdu bu. Zorlu bir hayat mücadelesi vermiş çok sorgulamış çokça konuşmuş kendisiyle. Anlattıkları ile
Hayatın Kendisi Bir Uzun Hikâye
Beni; okuduğum kitaplar, dinlediğim türküler, şiirler bitirecek, bunu hissediyorum. Beni gurbet bitirecek, biliyorum. Hani hepimizin Hayati İnanç'ın sesiyle bildiğimiz bir şiir mısrası var ya; "Gurbet eli bizim için yaptılar." diye... Gurbet eli Ali için, Mustafa için ve belki de benim için yaptılar. Ben kendi uzun hikayemin
Aile olmak herkese mahsus olamaz!
Melisa Kesmez'in kısa ama içi bir o kadar dolu Küçük Yuvarlak Taşlar romanı...
Nergis, Elif ve Mehmet'in hikayesi.
Zedelenmiş anne, kız çocuk ve baba ilişkisi.
Hepsinin ortak bir noktası var; baba açısından doğru bir şekilde tamamlanmamış gönül gereksinmesi.
Ah o küçük yuvarlak taşlar ! Doğru yerde yanlış bir şekilde biriktikçe hayatı
Masalla gerçeği ayırt edebilecek okurlara diye başlıyor Azra Kohen kitaba. O kadar masala dalmışız ki etrafımızda olup bitenden bi haber kendi egoist ve o kadar da pragmatist duygularımızın peşinden amaçsızca koşup duruyoruz.
Çok fantastik bir Dünya yaratmış Azra Kohen. Kendi yarattığı gezegenin gözünden bizim yaşadığımız Dünya'da görüpte görmek istemediğimiz ne varsa(bencilliklerimiz, doyumsuzluklarımız,duyarsizliklarımız) gözümüze sokuyor. Hayatı anlamlandırabilmemiz, insansı bir yaşamdan gerçek anlamda sorgulayan, saygı duyan insana evrilebilmemiz için göz ardı ettiğimiz insani değerleri bizlere tekrar hatırlatıyor.
O zaman sorgulayalım kendimizi ne kadar insanız ne kadar insasıyız.
Ön yargı düşüncenin en büyük hastalığıdır.
İnsanın insanlığı evrendeki merhametin temsilidir.
Tükettiğinizi üretmeden bu bataklıktan asla çıkamazsınız.
Soru sormayan,sadece söyleneni yapan bu kölelik sistemini tamamen paranın belirlediği bir hiyerarşiyle yaşıyorlar.
Zorunluluklar kendimize söylediğimiz yalanlardır.
Bir ulusun köleliği;kendi vergileriyle hayat verdikleri kurumların diğerlerinin eline geçmesiyle başlar,kurulan nükleer santrallerin yaydığı zehirde yetişen nesillerin,hayatta kalmaktan başka hiçbir şeyi önemsemeyecek sağlıksızlıkta olmasıyla devam eder ve samanı bile yurtdışından ithal eder hale gelmesiyle doruk noktasına ulaşırdı.
Kendi kümelerinden görmedikleri insansıları öldüren bir uygarliktan,yaşama saygıyı öğrenmeleri beklenemez.
Biriktirmek öğretilmiş,biriktirilen her şeyin geleceğin yoksunluğuna dönüşeceğini anlamıyorlar.Korkuyla biriktiriyorlar.
