Kapanış Konuşması
İnsan en az üç kişidir. Kendisi, olmak istediği kişi ve aradaki farkta yaşayan üçüncü. En sahicisi de bu üçüncüdür. Olmak istediğin kişiden kendini çıkardığında, aradaki farkta yaşayan kişidir en çok sana benzeyen. Ne kendin kadar huzursuz ne de olmak istediğin kişi kadar hayalidir o. Yine bu yüzden iki insanın birbirine âşık
Afili Parçalar - Madde 72: Kapanış Konuşması
‘’Zifiri bir halka idi toprak, yıldızlara sığınırdı bazen.’’
Hiç kimse her daim kudretli yahut her daim naçar olamazdı.Yüksekten uçanların boyun eğdiği,alçaktan kanat çırpanların da şimşek hızıyla maviliklerde gözden kaybolduğu zamanlar muhakkak ki vardı.
İnsanları uzaktan seyrederken, onlara her zamankinden yakın olabilirsin...
Devir
- Zayıf umutlar!
- ...gitgide yok olan bataklıkta bir toprak boya...
- Arzuların!
- Çok tuhaf! Şimdi sesini gayet net duyuyorum. Gül rengi bir koydayım sanki.
- Yüreğim seni kucaklıyor.
- Öyle mi? Bu beklenmedik geçişleri anlayamıyorum. Bütün bunlar neyin laneti?
- Hiçbir şeyin. Uyurken konuşmadın mı daha önce? Şimdi de tek yaptığımız
"– Herkesi nasıl bilirsin?
Kendin gibi.."
Sayfa 258 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
"Kendi değerinin ne olduğunu, kendine ne değer biçeceğini yine kendin bilirsin. Çünkü insanlar kendi değerlerini kendilerine göre biçerler."
Sayfa 29Kitabı okudu
"Boş ver"dedi Damla, sanki kolaymış gibi. Boş ver. Ne kadar kolay bir kelimeydi öyle... Umursamadığını göstermek için kullanılabilecek en sade ve boş kelime. Ama asla gerçekten umrunda olmadığını göstermez, en azından kendin bilirsin. Boş ver kelimesi sadece insanların sana bakmasını istemediğin o acıma duygusunun üzerini kara bir çarşafla örter ve gelen bütün renkleri soğurur. Bütün canlılığı yutarsın. Geriye sadece karanlık kalır, sanki daha fazla kararabilecekmiş gibi kararır etraf ve sorular beyni kemirir yine. Durgunlaşırsın. Buna içine atmak denir. Siyahin bütün renklerini yutması gibi..
Sayfa 141Kitabı okudu
Kendi değerinin ne olduğunu, kendine ne değer biçeceğini yine kendin bilirsin.