"Kurtuldum, kurtarıldım, yarı boğulmuş olarak derinliklerinde süründüğüm karanlık ırmaktan çıkarıldım... Kimse bilemez o sudan çıktığımı.
...
Karanlık sokakları, karanlık ırmakları, acıyı, mücadeleyi ve boğulmayı unuttum artık... Mücadele dedimse, insanın güçlü olduğu, iyi yüzme bildiği, kıyıda onu seven, en ufak bir tehlike belirtisi görüldüğünde sudan çekip çıkarmaya hazır bekleyen bir dolu dostu bulunduğu bir konumda verilen mücadele değil söz konusu olan. Hayır, benim dediğim gerçek boğulma. Çevrenizde yardıma hazır ve hevesli dostlar olmadan atıyorsunuz kendinizi suya ve battığınızda, yüksek perdeden kahkahalar eşliğinde batıyorsunuz.
Sayfa 8 - Can YayınlarıKitabı okudu
Ölüm
Ölüm size gerçek olanın hayat olduğunu öğretmelidir Ve hayat size kaçınılmaz olanın ölüm değil, geçicilik olduğunu öğretir.
Geçicilik tek gerçektir.
Hiçbir şey kalıcı değildir. Her şey değişir. Her an. Her an. Bir şey kalıcı olsaydı, olamazdı. Kalıcılık kavramının anlam ifade etmesi için geçiciliğin bilinmesi gerekir. Bu nedenle kalıcılık bile geçicidir. Bunu derinden kavradığınızda Tanrı'yı da kavrarsınız.
Bu Drahma'dır, bu Buddha'dır. Bu Buddha Drahma Öğretmen ve öğreti birdir. Gözlenen ve gözleyen birdir.
Asla Bir'den başka bir şey yoktur. Kendi hayatınızı bir film gibi gözlemlerken, filme kendinizi kaptırmayın illüzyonu görün! Kendinizi Bir tutun. İllüzyondan zevk alın! Ama ilizyon olmayın.
Sayfa 160Kitabı okudu
"
Ayrılışlarım acıklı, hatta kötü olabilir, ama bir yerden artık ayrılıyorsam bunu anlamak istiyorum. Bunu anlamadığınız zaman kendinizi daha kötü hissediyorsunuz.
"
Sayfa 10 - Yapı Kredi yayınlarıKitabı okudu
-Jerome_David_Salinger608.jpg){kind=small}
Kendini sevmeden başkasını sevemezsin… günaydın…
Sizi sevmeyenlerden uzak durmalısınız ki kendinizi sevebilesiniz.
Robot Kontrol Odasında Mahsur kaldınız.Ne Yaparsınız?
Bir sabah uyanıyorsunuz ve kendinizi penceresiz, tuhaf bir odadaki yabancı bir yatakta buluyorsunuz. Odanın duvarlarından ikisi çeşitli renklerde yanıp sönen minik lambalarla kaplıyken, diğer iki duvar da binlerce düğmeyle dolu. Işıklarla düğmelerin üzerinde sayılar var, ama herhangi bir etiket yok. Yatağın yanındaki
masaya da birisi sizin için bir not bırakmış.
Günaydın! Uyurken ilaç verilip kaçırıldın ve buraya, yeni yuvana getirildin. Buzdolabında yiyecek, köşede de bir banyo var, yani bedensel ihtiyaçlannın hepsi karşılanacak. Devasa bir robotun kontrol odasına hapsedilmiş durumdasın. Her bir ışık, yandığında robotun durumuyla ilgili zengin ve amaca uygun bilgiler sağlar; bu ışıkların hepsi, robotun yüksek çözünürlüklü video gözlerinden, mikrofon kulaklarından, dokunma sensörlerinden ve koklama sensörlerinden akan ham girdileri analiz eden, hayli karmaşık nöral ağ analizcilerinden gelen birer çıktı. Düğmelerse robotun eylemlerini başlatıyor, hepsi de koordineli ve kullanıma hazır. Robot, birçok risk ve fırsat banndıran tehlikeli bir dünyada yaşıyor. Geleceği senin ellerinde ve elbette senin kendi geleceğin de robotuna bu dünyada ne kadar başarılı yol göstereceğine bağlı. Robot bozulduğu takdirde bu odadaki elektrik kesilecek,
buzdolabında yiyecek kalmayacak ve öleceksin. Bol şans!
Sayfa 102 - AlfaKitabı okudu
Devir farklı insanlara alışma devri. Birtakım hasta ruhlu insanlara karşı, iyi yönleri olan insanlar da çoğalmalı ki dünya dengesini bulsun. Klişelere girmeyeceğim. İlla iyiler kazanacak diye bir şey yok. Kötüler her zaman iyileri acıtacaktır. Ama bu saklanmaya sebep değil. Bir kişiye bile dokunsanız yeter. İnsan hiçbir zaman nelere sebep olduğunu bilemez. Bazen birine söylediğiniz güler yüzlü bir günaydın, o kişinin tüm gününe etki edebilir. Domino taşı misali... Belki o da neşelenip bir diğerine "günaydın" der. Asla başlattığınız akım nerede duracak ya da nelere sebep olacak bilemezsiniz. İyisi mi siz kendinizi sakınmayın. Kendinizi saklamayın. Bırakın acısın, geçer. Geçince yine yola devam.
Sayfa 89Kitabı okudu
Kurtuldum, kurtarıldım, yarı boğulmuş olarak derinliklerinde süründüğüm karanlık ırmaktan çıkarıldım, giysilerim kuru, saçlarım yapılı. Kimse bilemez o sudan çıktığımı. Tabii, gene de, her zaman bir şeyler kalıyor. Evet, her zaman bir şeyler kalıyor geriye. ... Her neyse, artık buradayım, kurudum, aklım başımda ve saklanacak bir yerim var. Daha ne istiyorum? ... Biraz robotlaşmış gibiyim ama aklım başımda, kesinlikle-kupkuru, üşümüş ve akıllanmış. Karanlık sokakları, karanlık ırmakları, acıyı, mücadeleyi ve boğulmayı unuttum artık. ...
Mücadele dedimse, insanın güçlü olduğu, iyi yüzme bildiği, kıyıda onu seven, en ufak bir tehlike belirtisi görüldüğünde sudan çekip çıkarmaya hazır bekleyen bir dolu dostu bulunduğu bir konumda verilen mücadele değil söz konusu olan. Hayır, benim dediğim gerçek boğulma. Çevrenizde yardıma hazır ve hevesli dostlar olmadan atıyorsunuz kendinizi suya ve battığınızda, yüksek perdeden kahkahalar eşliğinde batıyorsunuz.
Sayfa 8
"Hikayelerle zenginleştirilmiş... Yanlış bir şey yaptığımız ve bunu kabullenmek istemediğimiz zamanlarda başvur duğumuz kaçamak taktiklere dair, eğlenceli, aydınlarıcı ve anlatılanlarda kendinizi bulduğunuzda, utandırıcı!"
- WallStreetjournal
Günaydınnn
•Bazen kendinizi ifade etmemeyi seçmek en iyi eylem şeklidir.
Sayfa 220 - Serenad yayınları, 1. BaskıKitabı okudu
