Vizelere çalışırken Tanzimat Dönemi Türk Edebiyatı dersinde karşıma çıkıp beni üzen o beyit;
“Senin gibi yüz binlerce insan varken bu şehirde, seni kim arar, kim sorar?”
(Ebu Bekir Kâni)
Şu kitabı bulun bana lütfen :(
Ah
Var mışım, yok muşum
Kimin umrunda
Beni kim arar, kim sorar
Ayağa kalkın ölüler
Kan kırmızı yağıyor kar
Bu kent
Sanki içinde sadece benim yattığım koskoca bir mezar
Ve bu kentte;
Yüreksiz
Ve bir sanrıdan ibaretmiş tüm kalabalıklar.
Tahsin Özmen
ah!
varmışım,yokmuşum
kimin umrunda
beni kim arar,kim sorar
