Kimlik, Kişilik, Kendilik. yorumda
*****
İnsanı birey insan yapan, başka insanlardan ayıran onun karakteri, kişiliği diye adlandırılan şeydir ve karakteri meydana getiren şey ise ne gök cisimlerinin hareketi, ne insanın bedenini meydana getiren unsurların bileşimi, ne de anne babadan miras alınan şeydir.
*****
Sayfa 229 - İSTANBUL BiLGİ ÜNİVERSİTESİ YAYlNLARIKitabı okudu
MÜTHİŞ TESPİT!
Birey ile cemaati, din ile bilimi, özgürlük ile ahlâkı, millet ile devleti, akıl ile tarihi, kimlik ile aidiyeti karşı karşıya getiren modernleşme tecrübemiz ortaya yarım kişilikler, karışık zihinler, daralmış vicdanlar ve neticede parçalanmış bir toplumsal ve tarih tasavvuru çıkarttı.
Sayfa 28 - İnsan YayınlarıKitabı okudu
Kesinlikle
Bireyin sahip olduğu estetik ölçütler ve daha önemlisi bunların oluşmasında aslı rol oynayan temel kabuller, birey için bir kimlik ve kişilik göstergesidir.
Sayfa 102 - Sufi KitapKitabı okudu
Birey içe dönmeye zorlanmaktadır; kimlik sorununun yeni bir biçimine saplanıp kalmıştır: Kim-olduğumu-bilsem-bile-bir-önemim-yok.
Diğerlerini etkileme yetisinden yoksunum.
Bundan sonraki adım kayıtsızlıktır.
Bir sonrakiyse şiddet.
Çünkü hiçbir insan, kendi güçsüzlüğü gibi gitgide duyarsızlaştırıcı bir deneyime dayanamaz.
Sayfa 10 - Okyanus YayınlarıKitabı okudu
Bazen bir kimliği, ötekileştirilen kişilerin özellikleri belirler. Kendisini diğerlerinden ayırmak isteyen birey, ötekinin özelliklerini sahip olmamayı amaçlar. Kimlik gelişim döneminde Ergen sevmediği bir insan ya da grubun özelliklerini tamamen reddederek bir kimlik geliştirebilir. Kimlik çoğunlukla deneme, tercih etme ve girişimlerle oluşur. Baştan duygusal nedenlerle veya kişiler arası ilişkilerdeki sorunlar nedeniyle anne, baba veya sosyal çevreden herhangi bir kişi ötekileştirilirse, birey o kişiye ait özelliklere zıt yapıda bir kimlik geliştirir. Kimlik "ben buraya aitim " anlamına geldiği kadar " ben buraya ait değilim" iddiası da taşımaktadır.
Sayfa 15 - Kapı Yayınları - 1. BasımKitabı okudu
Çocuğuna ayrı bir birey ve kimlik olarak bakabilen, onun doğasına saygı gösteren veliler "benim çocuğum" ile başlayan kontrol odaklı cümleler kurmuyorlar elbette. Ancak yaygın dil kontrol odaklı...Örneğin kontrol odaklı veliler "Bizim kıza özel bir hoca tutacağız," derken çocuğunun tercihlerini önemseyen veliler "Kendini geliştirmesi konusunda deneyimlerimizi paylaşacağız," diyor.
İlk grup veliler "Sordum soruşturdum, oğlanı X dershanesine yazdırdım," derken ikinci gruptaki veliler "Oğlumuza üniversiteye hazırlanırken seçimlerinde yardım önereceğiz," diyorlar. Bu durum "Baktım olmuyor, elli soru çözmeden yatmak yok dedim," yerine, "Çocuğumun öz disiplininin gelişmesini önemsiyorum,"; "Beyefendiyle hukuk okusun diye bir kavgamız var bakalım," yerine "Seçeceği üniversiteleri birlikte araştıracağız,"; "Keman çalmayı seviyor ama önümüzde sınav var. Mecbur bırakacak," yerine, "Önemli olan kendisi olması. Sanatsal yönde ilerlemeyi istediği için destek olacağız," diyebiliyorlar. Birinci gruptaki anne-babalar çocuğun yerine kararlar verip ona seçim ve özgürlük alanı tanımazken ikinci gruptakiler ona seçme imkanı sunup gerektiğinde destek olmaya çalışırlar. Çünkü aynı çocuk yarın kariyer, siyasi tercih, arkadaş seçimi, eş seçimi gibi konularda karar vermek durumunda kalacak.
