Bir gün adamın birine bir köylük yerde rastlamışlar. Herif hem türkü söyler, hem çapa çapalarmış; doncak.
— Sen kimsin? demişler.
— Na! Demiş, şu ağaç altında uyku kestiren herifin uşağıyım.
— Nerede yatarsın?
— Samanlıkta.
— Ne yer, ne içersin?
— Bey ne verirse.
— Ne verir?
— Kuru ekmekle soğan...
— Hiç dertlenir misin?
— O da neye?
— Yani ya, kederlenir misin?
— Bilmem öyle şey, demiş, ben cahilim.
— Hah, demişler, aradığımız adam!
— Aman, biz de seni anyorduk. Versene şu gömleğini bize, sana bir kese altın verelim.
— Gömleğim yok ki...
Fakat sen kimsin ki benim için? Sen, beni asla, asla tanımayan, bir su birikintisinin yanından geçercesine yanımdan geçip giden, bir taşa basarcasına üstüme basan, hep, ama hep yoluna devam eden ve beni sonsuz bir bekleyiş içerisinde bırakan sen, kimsin ki benim için?
“Şimdi dünyada senden başka, sevebileceğim kimse kalmadı. Fakat sen kimsin ki benim için? Sen, beni asla, asla tanımayan, bir su birikintisinin yanından geçercesine yanımdan geçip giden, bir taşa basarcasına üstüme basan, hep, ama hep yoluna devam eden ve beni sonsuz bir bekleyiş içerisinde bırakan sen, kimsin ki benim için?”
Sayfa 52 - İş Bankası Kültür Yayınları
Sen kimsin ki, mutlu olacaksın! Hiçbir görevini yerine getirmemiş pis bir yalancısın. Ailen melekler kadar iyi olduğu için sıcak yatağında yatabiliyorsun. Mutsuzluk bütün beynine yayılmış bir tümör. Bedenin de, belki de içine kendin yerleştirdiğin mikrop tarafından çökertilmekte. Hâlâ mutluluktan bahsediyorsun. Senin ruhun hasta. İyileşemezsin...
Sayfa 464Kitabı okudu
... Sen, beni asla tanımayan, bir su birikintisinin yanından geçercesine yanımdan geçip giden ,bir taşa basarcasına üstüme basan hep ama hep yoluna devam eden ve beni sonsuz bir bekleyiş içerisinde bırakan sen ,
Kimsin ki benim için?
Sen, beni asla, asla tanımayan, bir su birikintisinin yanından geçercesine yanımdan geçip giden, bir taşa basarcasına üstüme basan, hep, ama hep yoluna devam eden ve beni sonsuz bir bekleyiş içerisinde bırakan sen, kimsin ki benim için?
Sayfa 52Kitabı okudu