Roman için seçilen isim çok ilgi çekici gelmişti ilk gördüğümde... "Asal Sayıların Yalnızlığı". Asal sayıların sadece kendilerine ve bire bölünebilmelerinden gelir yalnızlıkları... Bu güzel benzetmeyle ne anlatılmış olabileceğini çok merak ederek başladım hemen.
Özünde bir aşk hikayesi "Asal Sayıların Yalnızlığı". Ancak sizi heyecanlandıran, aşka ve sevgiye özendiren türde değil, hayallerinizde dilediğinizce canlandırdığınız yakışıklı ya da güzel baş karakterleri de yok, hatta anormal derecede yalnız iki insanın birbirinde bulduklarına tanık oluyorsunuz...
Küçükken geçirdiği bir kaza sonucu topal kalan ve bu bedensel özürünün yarattığı kompleks nedeniyle sosyalleşmekten daima uzak olmuş Alice ve zeka engelli kız kardeşinden duyduğu utanç nedeniyle kendini çevresindeki tüm insanlardan izole eden ve duyduğu utanç nedeniyle davet edildikleri bir doğumgünü partisine giderken parkta bıraktığı kız kardeşini sonsuza kadar kaybeden Mattia... Geçmişte yaşadıklarının bedelini yalnızlıkla ödeyen iki insan, yalnızca kendine bölünebilen iki asal sayı...
Bu iki yalnız insanın birbirlerinin ruhlarına değişine, istemeden de olsa birbirlerinin yaralarını sarışına ve zamanla sadece kendilerine ve birbirlerine bölünebilen sayılar oluşuna tanıklık ediyorsunuz.
Nükleer fizik alanında doktora yapmakta olan Paolo Giordano‘nun ilk romanı olan "Asal Sayıların Yalnızlığı", İtalya’nın önemli ödüllerinden Premio Strega ödülünü de bu romanına borçlu.
