Öğrencilerine bilgiyi önlerinde hazır sunan değil, bilgiye ulaşmalarına, bilgiye ihtiyaçları olduğunu görmelerine fırsat tanıyan bir öğretmen olan Ahmet Naç'ın kaleminden şahane bir kitap.
Kitapta Bahar, Öykü ve Alper'şn hayatından kısa kesitler okuyarak ilerlediğimiz bölümler var.
Yürümeyi öğrenirken düşmesine fırsat verdiğimiz çocukların, yürüdükten sonra, ilerleyen hayatlarında onlar adına karar veren ebeveynlerin çocuklarına iyilik değil kötülük yaptığından bahsediyor. Hayatı bir araba sürmeye benzetirsek bu aracın sürücü koltuğunda çocuğun, yan koltukta annenin oturması gerektiğini anlatıyor.
Annelik her durumda doğaçlama gerektiren bir sanattır diyor.
Verdiği cevaplara saygı duyduğun müddetçe çocuğun aklının özgürleşeceğini söylüyor.
Yolu bilmek ile o yolu yürümenin çok farklı olduğunu söylüyor.
Eğer yanlış bir yoldaysan nasıl gidersen git yolun sonu yanlışa çıkacaktır diyor.
Çocuklarımızın, bizim upurlarına feda edeceğimiz hayatlara ihtiyaçları yok, kendi hayatlarına, var olmasına izin vereceğimiz hayatlarına ihtiyaçları var diyor.
Çok akıcı bir kitaptı. Tüm annelere, anne adaylarına,öğretmenlere, çocuklarla diyaloğu olan herkese tavsiye ediyorum bu kitabı. Okuyun pişman olmazsınız.
Keyifli okumalar.
