"Sessizce elimi anneme doğru uzattım. Onunla gitmek istiyordum. Ama hayatta her zaman istediğimiz şeyler olmuyor."
"Kızım Olmadan Asla" kitabının mağdur edilen çocuğu Mehtap'ın yaşadıkları bu kitapta. Yıllarca suskunluğunu koruyan, olaylar yaşandığında henüz dört yaşlarında olan Mehtap, o acının içinden zihnen sağlam çıkmayı başarmış. Aylarca babası tarafından İran'da esir tutulan kız, annesinin gördüğü şiddete ve ölüm tehditlerine şahit olmuş. Annesiyle hem babasından, hem de o dönemde İran'da yaşanan savaştan kaçan Mehtap artık bir yetişkin. Üniversitede Psikoloji okumuş, kendisine yeni bir hayat kurmuş.
Bu kitap daha çok affetmek üzerine yazılmış. Küçük bir çocuğun başına gelecek en büyük korku annesini kaybetme korkusudur. Mehtap bu tehditi en yakını olan babasından görmüş. Üzerinde psikolojik baskı uygulanmış, tecrit edilmiş, sorgulanmış, annesiyle tehlikeli bir kaçış gerçekleştirmiş. Bu zaman zarfında en büyük korkusu annesinin ölmesiymiş.Dört yaşında bir çocuk babası onu öldürmesin diye hasta annesinin oda kapısında nöbet tutmamalı! Mehtap, Amerika'ya kaçışlarından yıllar sonra onunla iletişim kurmaya çalışan babasını sonunda affedebilecek mi?
*Bu adam kimdi? Şiddet içeren öfkesi, onu ne yapacağı belli olmayan birine dönüştürmüştü. Sevgili babama ne olmuştu?
*Ve ben, her acı verici anda, biz görsek de görmesek de bir hayır olduğunu çoktan öğrenmiştim.
*Tesadüflere değil mucizelere inanırım.