Bir Delinin Anıları
Gustave FlaubertBir Delinin Anıları Sözleri ve Alıntıları
Bir Delinin Anıları sözleri ve alıntılarını, Bir Delinin Anıları kitap alıntılarını, Bir Delinin Anıları en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Çocukken görüleni severdim, yeniyetmeyken hissedilen, erkek oldum, artık hiçbir şeyi sevmiyorum...
Sayfa 19Kitabı okudu
Oysa benim için yaşam başımdan geçen olaylar anlamına gelmiyor; benim yaşamım, düşündüklerimdir.
Neyi mi bekliyorum? Sadece birinin gelip sarılmasını...
Istırabım sonsuzdur, tarife sığmaz hüznüm,
Ben ki yazık mezara yaşarken gömülmüşüm.
Sayfa 69
Ve sularda nasıl gemilerinin izi kalmamışsa, senin de çağların geçip gidiyor, bu okyanus üstünde kendine ait tek bir iz bırakamadan.
Sayfa 84Kitabı okudu
Nefes alıp vermeye erindiğim günler oluyor, ruhumu bir kefen gibi saran kasvetli bir sıkıntı hiçbir yerde peşimi bırakmıyor, yüreğimi daraltan kıvrımları bütün huzurumu kaçırıyor, yaşamak, vicdan azabı gibi içimi kemiriyordu.
...
Yaşamak mı bu? Hayır, bu ölüm, kabir huzurundan bile mahrum bir ölüm.
Sayfa 35 - SelKitabı okudu
Birçok gün, birçok sene boyunca, hiçbir şeyi düşünmeden veya her şeyi düşünerek oturdum, sarmak istediğim, ve beni yiyip bitiren sonsuzluğun içinde aşınarak!
Sayfa 38Kitabı okudu
Evet, huzurlu ve sessiz, içinde ceset yerine ruh yatan bir mezar ...
Sayfa 17Kitabı okudu
Kuşkusuz, dünya artık olmadığı zaman, o zaman yaşamayı ne çok isterdim, doğasız yaşamayı, insansız, o boşluk ne büyüklüktür! Kuşkusuz o zaman, karanlıklar olacak, eskiden dünya olmuş olan biraz yanmış kül, ve belki birkaç damla su, deniz. Tanrım! Hiçbir şey! Sadece boşluk... Sadece, enginlikte bir kefen gibi uzanan yokluk.
Her birimizin, dünyayı arkasından algıladığı bir prizması vardır.
Gökyüzü neden bu kadar temiz ve yeryüzü bu kadar rezil?"
Hayatını saraylarda geçirdikten ve ayaklarını büyük şehirlerin kaldırım taşlarında eskittikten sonra, insan ölmek in ormanlara gidecek.
Mutluluğu şüphede bulacağımı sanıyordum, ne akılsızmışım! O uçurumda, uçsuz bucaksız bir boşluğa düşülür.
İnsan bilinmedik bir el tarafından sonsuzluğun içine atılan bir kum tanesi, uçurumun kenarındaki bütün dallara tutunmak isteyen, erdeme, aşka, bencilliğe, hırsa bağlanan ve daha iyi tutunmak için bütün bunları erdem sayan, Tanrı'ya yapışan ve her zaman zayıflayan...
Öyle ölmeyiz be Flaubert
Aç gözlerini, zayıf ve kibir dolu insan, toz zerreciğinin üstüne güçlükle tırmanan zavallı karınca; kendi kendine özgür ve büyük olduğunu söylüyorsun, kendi kendine saygı duyuyorsun, hayatı süresince o kadar aşağılık olan sen, ve kuşkusuz alay etmek için, gelip geçen çürük bedenini selamlıyorsun. Ve sonra sanıyorsun ki, büyüklük adını verdiğin bir miktar gurur ve toplumunun özü olan bu alçak çıkar arasında çalkalanan bu kadar güzel bir hayat, ölümsüzlükle taçlanacak. Sana ölümsüzlük mü; sen ki bir maymundan daha azgınsın, ve bir kaplandan daha kötüsün, ve bir yılandan daha sürüngensin. Haydi canım! Maymun için bir cennet yaratın bana, kaplan ve yılan için, hovardalık, gaddarlık, alçaklık için, bencillik için bir cennet, bu toz zerresi için bir ebediyet, bu hiçlik için ölümsüzlük. Özgür olmakla, iyilik ve kötülük adını verdiğin şeyleri yapabilmekle övünürsün, kuşkusuz daha hızlı mahkum edilmek için, zira sen iyi ne yapmayı bilirsin? Hareketlerinden biri bile var mı ki kibir tarafından yönlendirilmesin veya çıkar tarafından hesaplanmış olmasın?
Sayfa 80 - Sel Yayıncılık (Epub)Kitabı okudu