Tâbir etmek biraz güç. Kitabı bir günde bitirebildim, ve biraz evvel onu masanın üstüne bıraktığımda üzerimde kalan his, ne denli muhteşem bir Türkçe kullanılarak neşredilmiş bir eser okuduğum oldu. Klasik Türk şiiri yahut klasik metin okuması yapmamış olanlar dilini anlamayacaklardır ancak dile biraz aşinalık, zira ağır bir dili yok, bu eserden azami istifadeye kifayet ediyor. Çağlayanlar, dönemin Türkçü fikrinin klasik bir tecessümü. İslamlığın Türklüğe mündemiç telakki edildiği ilk dönem Türkçülüğü desek daha doğru olacaktır. Bu hal, fikirlerim ve yaşantım hasebiyle kitabın benim için câzibesini artırıyor. Tema oldukça kuvvetli aslında, fakat dilin fevkalade güzelliği, bana kalırsa temayı bile geride bırakıyor. Çağlayanlar ve Ahmet Hikmet Müftüoğlu’nun kusursuz Türkçesi ile tanışmamız bu kadar geç olduğu için üzülüyorum bile. Onun için bana bu kitabı hediye eden (çünkü muhtemelen bana sürekli okumamı telkin etmekten bıktı, ve nihayet bana kendisi almaya karar verdi) sevgili Fatma’ya da bir kere daha teşekkürlerimi arz ediyorum :)
