Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.24
Çöl. Bir Səfərin Tarixçəsi
Anton ÇehovEn Eski Çöl. Bir Səfərin Tarixçəsi Yorumları ve İncelemeleri
En Eski Çöl. Bir Səfərin Tarixçəsi sözleri ve alıntılarını, en eski Çöl. Bir Səfərin Tarixçəsi kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Puan
7.210 üzerinden
180 syf.
8/10 puan verdi
Çehov'un Bozkır'ı , o kadar çok okuduğum bazı kitapların ve dergileri içinde geçiyordu ki, artık elimde bekletmek istemedim ve okudum.
İyi ki de okudum.
Doğanın bu kadar şiirsel ve törensel tasvirini ben bir Hesse'nin metinlerinde gördüm bir de şimdi Bozkır'ın satırlarında...
Bu öyküde, okumak için küçücük yaşta anneciğinden ayrılan bir çocuğun gözünden bozkır, yolculuk boyunca geçilen yerler ve karşılaşılan insanlar vardı.
Aslında metin beni hafif zorladı. Ama garip bir çekilde kendine de bağladı.
Hep sonunda o çocuğa acaba ne olacak diye sayfaları ard arda çevirdim.
Bu arada öğrendiğime göre usta yazar Çehov, bu hikayesi için şöyle demiş: “Her sayfa, ayrı, küçük bir öykü gibi yoğun oluyor, tablolar birbirini maskeleyerek, üst üste, birbirini sıkıştırarak genel etkiyi zedeliyorlar, okuyucu bu yüzden usanç getirip içine tükürecek”.
Bence öykünün kendisinden çok yazılış tarzı ,"okumayı gerçekten seven, olaydan çok anlatıma önem verenler için" çok güzeldi.
Her sayfada o çocukla birlikte , etrafı seyrederek , ben de korku ve heyecanla bir bozkır yolculuğu yaptım.
Bozkır
Bu kitabı okurken aklıma iki tane John Steinbeck eserini getirmeden duramadım. Biri Gazap üzümleri diğeri ise Fareler ve insanlar.
Çehov'un bozkırında ilerlerken Gazap üzümlerindeki gibi kendimi kamyon üstünde hissettim ve upuzun yolculukta karşıma çıkan insanlarda Fareler ve insanlardaki George ve Lennie gibi insanlar gördüm.
9 yaşındaki bir çocuğun gözünden anlatılan bozkırın öyküsü tiyatro eserleri vermiş olan Çehovun tarzının çok dışında bir eser. Okurken arada sırada kitabın kapağına dönüp baktım sahiden ben Çehov mu okuyorum diye.
Bozkır upuzun bitmeyecek gibi geliyor bazen ama eninde sonunda bitiyor. Ama biterken ana karakterimizi de duygusal olarak sürekli değiştiriyor. Bazen gülüyor bazen ağlıyor bazen hüzünleniyor bazen mutlu oluyor. En sonunda ise hayatında yeni bir adım atmak için ailesinden uzak kalıyor. Ne kadar tanıdık bir serüven dimi tıpkı ömür gibi.
Bozkır rengiyle kokusuyla maceramıza ortak olurken karşımıza çıkan farklı tabakalardaki insanlar sayesinde yazar bize hayatın kendi paletinden farklı farklı insanlar resmettiğini anlatmaya çalışmış. Hayat serüvenini ve insanın doğayla olan ilişkisini bir bozkır yolculuğu üzerinden anlatmış. Bence de çok güzel bir eser ortaya çıkarmış.
Hayatı hiç bitmesin ister insan ama sadece bir günü bitirmek için bir sürü şeyle uğraşır. Ömür bir gün bitecek elbet önemli olan bunun bilincine varıp daha çok yaşamak isteğinden vazgeçip daha güzel yaşamalıyız.
BOZKIR BU DERECE MUHTEŞEM AKTARILAMAZDI.
Çehov hikayelerini çok severim. İlk çehov okumam Altıncı Koğuş ile başlamıştı bir haylide sevmiştim. Fakat bu bozkır hikâyesinde biraz olaylar gereksiz uzatılmış buldum. Tabii ki bozkırın betimlemesi -bir bozkır çocuğu olarak- şahaneydi. Yazar samimi olarak söylemek gerekirse bozkırı çok iyi şekilde gözlemlemiş ve betimlemiştir.
Olaya gelecek olursak; Okula yazılmak üzere yola çıkan çocuk, dayısı bir rahip ve arabayı süren kişi yol sürecinde yaşadıklarını bizlere aktarıyor. Rus yaşam stilini, ticaretini gözler önüne seriyor. Belli bir mesafe aşıldıktan sonra dayısıyla yolları ayrılan çocuğumuz farklı bir kafile ile yola koyuluyor. Çeşit çeşit insaları tanıyor, onlardan bilgiler öğreniyor ve hikâye varış yerine gelinmesiyle son buluyor.
İlk başta da belirttiğim gibi; hikâye biraz fazla uzatılmış. Okuyucuyu zaman zaman sıkan diyaloglar baş göstermekte faakt bu tabi ki kitabı yarım bırakacak kadar bir etki göstermiyor bizlere... Kısacası Çehov her türlü okunur, biraz sabrederek okumamızda fayda olacağını görüyorum.
Ve yinelemem gerekirse; Bozkırı bu kadar şahane aktaran bir kitabı daha önce okumamıştım. İyi akşamlar dilerim.
Bozkırı anlatırken şiirsel ve görsel şölen yaşatan Çehov beycim uzun uzun diyalogları ile üzgünüm ama yer yer acayip sıktı beni.
Altıncı Koğuş kadar bir etki bırakmadı, küçük bir çocuğun eğitimi için yaptığı yolculuğu doğayla bütünleştırerek okuyucuya aktarmış. Farklı tabakalardaki insanlar arasında geçen diyaloglar en sevdiğim kısımlardı diyebilirim okunmaya değer bir eser ama her kütüphanede olmalı mı ona emin değilim.
Yegoruska 9 yasinda bir yetim ve biricik anaciginin tek evladidir. Annesi oglunun okuyup egitimli biri olmasi icin oldukca uzaktaki okula gondermek icin erkek kardesine (yegoruska'nin dayisi) o tarafa yapacagi ticaret amacli yolculugunda oglunu da okula goturmesi icin yalvarir ve sonunda ikna eder. Ve bizim ufaklik yegoruska, dayisi ivanic, peder hristofor ve arabaci deniska ile birlikte uzun bir yolculuga cikarlar...
Tamam Cehov cok iyi bir hikayeci-novellaci:) betimlemeleri, benzetmeleri essiz ama arkadas cicek bocegi de 2 sayfa boyunca anlatmasan tum bu detayli betimlemeleri cikarsak geriye 3-5 konusma kalir. Birazcik da aksiyon, heyecanli olay vs koysan su hikayeye en az 9 puanlik kitap olurdu benim icin.. gene de herseye ragmen rus edebiyatina devam
Yaşar Kemal gibi...
Eseri okurken sanki Yaşar Kemal okuyormuşum gibi geldi. Onun özellikle içinde Çukurova’nın olduğu eserlerinde betimlemeyi anlatımı bu eserde Anton Çehov da bulmuş ve o ortamı yaşadım.
Onun kitaplarında o kırlangıçların kanatları bir başka mavide balkıması, denizin ilk ışıklarıyla ipil ipil menevleşmesi, yeni çekilen levreklerin pulları yalp yalp yanıp yanıp sönmesi gibi, yenik ovalar, tarlalar, tepeler ve yakıcı bir gökyüzünün uzayıp gitmesi, bir keklik sürüsünün havalanması, çayır çekirgelerinin, cırcırböceklerinin otların arasından zıplaması Antov Çehov ile arasındaki benzerlikler.
İyi okumalar...
Edebi değer açısından gerçekten harika bir eser. Tüm o betimlemeler ve bozkır atmosferinin, kopan fırtınaların dinamik olarak aktarılması, kasvetli havanın ve buhranın alışık olmadığımız kadar çarpıcı yansıtılmış olması eserin Rus edebiyatı'nın ustalarından birinin tezgahından çıktığını ilk sayfadan itibaren hal diliyle ifade ediyor. Bunun yanında Rus toplumuna yönelik bir çok sosyolojik tespit bulmak mümkün. Çok gezen mi bilir çok okuyan mı denkleminde adeta yeni bir bilinmeyen buluyoruz bu kitapta. Kitabın kendisi zaten bir yol hikayesini işliyor. Karakterler kitaptaki tüm öğeler gibi çok gerçekçi düşünülmüş ve yazılmış. Tüm olaylar küçük bir çocuğun gözünden(Yegoruşka) anlatılıyor ve bu çocuksu bakış açısı bir an dahi kaybedilmiyor kitap ilerledikçe. Benim kitapla ilgili tek eleştirdiğim nokta hikayenin alt metninde çok belirgin bir önerme olmaması, yani bir yere varmaması. Hikayenin bazı kısımlarında yazarın verdiği ipuçlarından dolayı beklenmeyen olayların vuku bulacağını düşünüyorsunuz ama esas olarak dişe dokunur bir şey olmuyor. Herkese iyi okumalar
Biraz kendime geleyim diye bir hevesle başladığım Bozkır, benim için ciddi bir hayal kırıklığı oldu. Daha önce Çehov'un birkaç kitabını okumuş, özellikle Altıncı Koğuş'u çok sevmiştim. Bozkır'ın da onun kadar güzel olmasını umuyordum ama heyhat.
Durgun ilerleyen, daha çok doğa tasvirleriyle bezeli bir kitaptı. Okurken resmen yoruldum. Normalde uykum açılsın diye kitap okuduğum bile olur ama ilk defa kitap okurken uykum geliyor diyen insanları anlama şansı buldum. Bozkır'dan iki sayfa okumak uyku ilacı almışım gibi bir tesir bıraktı üzerimde, kitabı güçlükle bitirebildim.
Tabii bu benim okur görüşüm, açıkçası edebi yönünü yahut edebiyattaki değerini eleştirecek kadar Rus Edebiyatı'na hakim de değilim. Ben beğenmedim ama belki siz seversiniz, bilemiyorum. Yine de birine Çehov tavsiye edecek olsam Bozkır'ı listeye almazdım.
Rusya Bozkır'larında bir çocuk yüreğiyle adam akıllı gezdim. Anlamaya çalışmak hep yarım bir iştir. Benzer bir ön yaşama olduysa gerçekten hisseder insan. Anlatılan olayın benzerlerini defalarca yaşamış biri olarak etkilendim. Yüreklerimizin acısını körükleyen yalnızlık, yabancılık ve uzaklık duygusunu çok güzel anlatmış. Çehov'u yürekten alkışlıyorum.
Uzun bir bozkırda karakterler ile birlikte yolculuk yapmak istiyorsanız mutlaka hikayeyi okumalısınız. Bozkırın sessizliğini, gecenin karanlığını, yanan ateşin çıtırtısını, yapılan sohbetlerin hoşluğunu, yemeklerin tadını, doğanın eşsiz güzelliğini damarlarınızda hissettiren Anton Çehov, kalemine bir kez daha hayran bıraktırıyor.