Kitabı okumaya çalışırken bolca dişimi sıkmam belki de aşk konusunda Alissa kadar erdemli (!) düşünememem olabilir diye düşünüyorum :)
Aşkından ölen, onun için her şeyi feda edebilecek Jerome’i ve Jerome’i kendisi de bir o kadar sevmesine rağmen, mutluluğa giden yolda, aşkı değil erdemli olmayı aradığı için aşkından vazgeçen Alissa’ nın bu zorlu yolculuğunu okumak ve Alissa’yı anlayabilmek için bence onun kadar erdemli olmak gerekiyor.
Jerome aşkından ölürken, onunla kavuşmayı beklerken, Alissa aslında onu değil onu beklemeyi, özlemeyi severmişçesine, kavuştuklarında da ondan uzak kalır. Beraber zaman geçirmelerinden Jerome kadar zevk ve keyif almaz yazdığı mektuplar gibi. Çünkü ona onun varlığı değil, onu beklerkenki yaşadığı zorluk o mücadele cazip gelmektedir. Beraber geçirdikleri zaman diliminde de onunla yaşadığı mutluluğu kolay elde ettiğini düşünüp, onu İlahi aşktan uzaklaştırdığını düşünür. Ta ki aşkı onu da yakıp bitirene dek yine de bu fikrinden vazgeçemez. Çünkü İncil’deki “varını yoğunu sat fakirlere dağıt” öğütünü ; tek varlığının Jerome için atan kalbi olduğunu düşündüğü için, kalbini de tüketip en sonunda Jerome’i de gördükten sonra hedeflediği İlahi aşka ulaşmıştır.
Keyifli okumalar :)