Asıl ismi Ahmet olan Efruz Bey, Hürriyet adına hiçbir şey bilmemesine rağmen kendisini halka Hürriyet kahramanı(!) olarak tanıtır. Elbette onun anlattığı "Hürriyet" kavramı, yine onun kafasındaki kurallar ile oluşmuş şekildedir. Hürriyete, halkın sorgulamasını engelleyen fakat yine de düşünerek hareket ettiren(!), tek başına yeterli bir kanun olan ve bu gerekçe ile ceza vermek için polise ihtiyaç duymayan, evlilik ve bunun gibi sosyal kurumların lüzumsuz oldugunu savunan ve milliyet kavramının olmadığı gibi birçok sınır çizmiştir.
Halk ise daha önceden var olan ve sorgulamadan kabul ettikleri sistem gibi yeni duydukları Hürriyet kavramını da öylece tek kişinin anlatımı ile benimsemiş ve kendini bu sistemin başı olarak tanıtan Efruz Beyi omuzlarında taşıyacak kadar kabullenmişlerdir. Kitapta da geçtiği üzere, "Bireylerin inanmayacağı pek çok kaba yalana topluluk hemen inanırdı." Ömer Seyfettin özellikle burada halkın sorgulamadan kabullenişinin üzerine durarak halkın cahilliğine vurgu yapmıştır.
Bir başka üzerine durulacak konu ise Efruz Bey. Asıl ismi Ahmet olan Efruz Bey, isim seçeceği sıra öncelikle Avrupa krallarının isimlerinden seçmeye önem vermiştir. İsimleri burdan seçmek istemesi ve Hürriyeti yanlış anlayıp insanlara yanlış anlatıp komik duruma düşmesi Araba Sevdası romanındaki Bihruz Bey'in anlatımı ile benzerlik gösterir. Gelişmenin, Hürriyetin, modernliğin özellikle Avrupanın adlarını almak gibi olduğunu düşünen alafranga tiplerin komik durumlarını gözler önüne sermiştir yazar.
