Uras 3 sene önce çok sevdiği, aşık olduğu kadının, onu bir anda terketmesine hala inanamıyor, inanamamaktan çok kabul edemiyordu. Sebebini şimdi bile bilemediği bu gidişin ardından, kendini adadığı işine, ve kedisi şans’a tamamen kapattı. Veteriner olmaya, kedisi şans’ın annesinin bir araba altında ezildiğini görünce karar vermişti. Hiç beklemediği bir günde hayatta ki tek sığınağı olan kedisi şans’ta gitti. Tıpkı Suna gibi, şans’ta Uras’ı terketti. Aradığı hiç bir yerde bulamadı şans’ını.
Uras 3 senedir her gün yaptığı gibi, Suna’ya hiç bir zaman ulaşmayacak mektuplarından yazdı ve kağıdı açılmamak üzere her bir yerinden zımbalayıp, diğerlerinin arasına çekmeceye bıraktı.
Bir akşam Kordon’da (Sadece İzmirliler bilir ) koşarken bankta oturmuş ağlayan Burçe ile karşılaştı. Burçe’nin sevgilisi onu aldatmış ve ayrılmışlardı. Ortak noktaları sadece terkedilmiş ya da aldatılmış olmaları değildi. Ama bunu çok sonraları tesadüf silsilesi eşliğinde, Burçe’nin araştırmacı ruhu da eklenince daha iyi anlayacaklardı. Mucizelere bu kitapla inanabilirsiniz.
Okurken sizi yumuş yumuş yapacak, biraz üzüp, biraz şaşırtacak, kahveniz bitene kadar nasıl okuduğunuzu bile anlayamayacağınız akıcılıkta ki bu hikaye’ye sizi davet etmek isterim. Bir İzmir’li olarak, kitabın İzmir’im de geçiyor oluşu içimi daha da kıpır kıpır hale getirdi. Uras ve Burçe’nin geçtiği her yeri biliyor olmak beni bu ikili’ye daha da yakınlaştırdı. Ben keyifle okudum sizin de keyifle okuyacağınıza eminim
Neşe arkadaşımın kitabını okumadan önce ( 
Sesler Yüzler Sokaklar ) düşünmüştüm ki "ne de olsa yeni bir yazar, amatör sayılır elbette, fazla beklentiye girmeyeyim.. " Okuduktan sonra
Gülcan Mutaf