Zweig'in Balzac incelemesini okuduktan sonra elime aldığım ilk Balzac kitabı. Kitabı okurken, Zweig'in Balzac için sarfettiği sözler hiç aklımdan çıkmadı ve her cümlede Zweig'in ne kadar doğru bir gözlemci olduğunu ve ne kadar doğru tespitler yapmış olduğunu hissettim.
Balzac'ın kendi döneminin toplum yapısını anlattığı ve adına ''İnsanlık Komedyası'' adını verdiği serideki kitaplardan biri. Yazar burada cimrilik, her ne yoldan olursa olsun zengin olma isteği ve eylemi yanında aynı zamanda da iyi niyetlilik, saf ve temiz bir aşk duygusu temalarını ele alıyor.
Kitapta yazar, Fransa'nın bir taşra kasabasında yaşayan, cimriliği ve zenginliğiyle adeta ünlenmiş olan Grandet baba ve ailesinin yaşadığı olayları bize anlatıyor. Karakterine verdiği özelliği o kadar güçlü bir şekilde veriyor ki cimriliğin en ufak ayrıntısını bile atlamadan bize olayları aktarıyor. Grandet baba'nın kızı Eugenie ise iyilik ve insani duygularla dolu duygusal bir karakter olarak karşımıza çıkıyor. Tabii ki saf ve temiz bir aşkın dramatik öyküsünü ise yine Eugenie'nin kendisinde buluyoruz.
Dönemin toplum yapısından bize bir örnek sunan aynı zamanda dönem insanının yapısını da çok güçlü özelliklerle bize anlatan, yazarın bu kitabını da ben beğenerek ve keyifle okudum, okunmasını da tavsiye ederim.
