Gulyabani
Hüseyin Rahmi GürpınarGulyabani Gönderileri
Gulyabani kitaplarını, Gulyabani sözleri ve alıntılarını, Gulyabani yazarlarını, Gulyabani yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Türk Edebiyatı'nın önemli isimlerinden biri 
Hüseyin Rahmi Gürpınar Bu eserine aslında hepimiz aşinayız Türk sinemasından. (Süt Kardeşler) Hem filmini hem tiyatrosunu severek izlemiştim. Kitap ise her zaman olduğu gibi bu beğenimi daha da üste çıkardı.
Kitap Hüseyin Rahmi'ye gelen bir mektup ve onun verdiği cevapla başlıyor. Gelen mektup okuyucusundan masalsı bir kitap talebidir. Yazar onun bu talebini gerçekleştirmekle kalmamış bir de ona cevap yazmış. Mektubunu yazarken kendisinin bile rüyalarına girdiğinden bahseder "Gulyabani"nin.
Dul kalan Muhsine'yi annesinin bir arkadaşı Üdküdar'da şehre oldukça uzak bir konağa hizmetçi olarak yerleştirir. O günden sonra Muhsine'nin cinler, perilerle başı dertten kurtulmaz. Bir gün köyde dolaşan peri hikayelerinden Hasan'ın şüphelenmesiyle konağa ırgat olarak gelmesi ve Muhsine'ye aşık olmasıyla işler değişir.
Evdeki herkesi korkutan, evin hanımını delirten bu Gulyabani'den ev halkı kurtulabilecek mi?
Müthiş bir anlatım gücü, harika bir kurgu. İçerisindeki insanı eğlendiren deli saçması mısralar ise kurguya cuk oturmuş.
“Şekerim, gönül kimi severse güzel odur. Aşk ile büyülenen gönüller, kendi ruhlarının tanıdıklarından başkasıyla ateşlerini yatıştıramazlar.”
Sayfa 112Kitabı okudu
“İnsanın dişlerini ağzından söküp başka bir yerine koymak gerekirse neresine koymalıdır?”
“Gözlerine efendim.”
“Neden?”
“Çünkü bazı kötü yaradılışlı kimseler kendi cinslerinden olanları gözleriyle de yerler…”
Sayfa 100Kitabı okudu
Bir kötülük yapmasınlar da , iyiliklerinden vazgeçtim .
Alemin aklını pazara çıkarmışlar da herkes yine kendininkini beğenip almış...
"Böyle şeyleri duyup inanmak için insan ne kadar ahmak olmalı."
Boş inançlarımız bizi nerelere götürmez ki!
"Sevdiklerini her dakika rahatsız edecek , ıstırap verecek şekilde sevenlerin duygularında içtenlikten çok bencillik vardır."
Kuşların havladığı, köpeklerin öttüğü vakit yerden göğe kar yağarken ben dondurma kutusunda buram buram terliyordum. Fili karıncaya yüklettiler. Akdeniz! Fındık kadar bir çekmeceye kilitlediler. Körlerin nakış işledikleri karanlık gecede kolsuz, bacaksız cambazların ipte parende attıkları zaman sen neredeydin?
Ah iki gözüm hanımcığım, bakınız neler de biliyor. Siz azılı harflerin ağızlarını bağlayınız, karınları aç olanları ben doyururum.