Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.12
Hayal Meyal
Tarık TufanEn Beğenilen Hayal Meyal Yorumları ve İncelemeleri
En Beğenilen Hayal Meyal sözleri ve alıntılarını, en beğenilen Hayal Meyal kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Puan
8.410 üzerinden
Kendinizi tamamen kitaba verdiğinizde bir saat gibi kısa bir sürede bitebilecek ama bittiğinde de damağınızda güzel bir tat bırakacak yalın bir hikaye. Kanser olduğunu, yaşayacak çok fazla ömrünün olmadığını öğrenen anlatıcımız otuz dört yaşında isimsiz bir beyefendi. Hikaye çok dramatik başlıyor. Uzun süredir hasta olduğunu bilerek ve tedavi olmaya çalışan hastamız sonunda ailesine durumundan bahsetmek istiyor ve eski mahallesine, anılarına, geride bıraktıklarına dönüyor. Bölümler arasında yazılmış güzel şiirleri okuduğunuzda neden her şiirin “Ben seni arıyorum.”‘la bittiğini son bir kaç sayfada iyice pekiştirebiliyorsunuz. Adı gibi Hayal Meyal gibi başlayıp giden kitap. Umut dolu kitaplara...
Şu 128 sayfada olan duygu yoğunluğu.. Bir kitap düşünün başından sonuna kadar sizi ağlatıyor ama bittikten sonra da ağlatmaya devam ediyor yeter diyorsunuz sahi bu karakter nerede dokundu benim hayatıma? Belki de hepimizin hayatına (ben daha duygusal yaklaşmış olabilirim belki bu yüzdendir bilemiyorum)
Kitap, bir hasta adamın yaşantısından bahsediyor ama kime göre neye göre hasta hatta ve hatta nasıl hasta? Çözemiyorsunuz ne oldu ne olacak sorularıyla savaşıyorsunuz.
O kadar akıcı o kadar realist ki hayatınıza etki edebilecek güçte. Ölümle aslında ne kadar yakın olduğumuzu gösterip aynı zamanda pişmanlıklarımızı düzeltemeyeceğimiz gerçeğini tokat gibi yüzümüze çarpan bir kitap. Daha ne..
Her birimizin birbirinden yer yer kendinden bile sakladığı şeyler vardır işte bunlar bizim hayatımıza yön veren temel noktalardır. Hani diyor ya kitapta da : “İnsanı, ruhunu en çok kendi yalanları zayıflatır.” ama kendine söylediği yalanları.
Tufan sanırım her duyguyu doğru yaşayın, verdiğiniz kararların sonucunu bilerek davranın diyor. Yoksa olabilecek enkazlardan büyük hasarlarla kendinizde kalkacak gücü bulamazsınız ama ne yaşanırsa yaşansın umut hep var olur, demek istiyor gibi. Bu kitabın gerçekliğiyle bağdaştırarak ben diyorum ki:Sanırım umut her zaman yok arkadaşlar. Kendimizi her zaman kandırmanın bir anlamı da yok. Her şeyi başarmak zorunda değiliz, her şeyi atlayabileceğimiz dönemler geçiremeyiz hayat bu ama onlarla başa çıkmayı öğrenmek bizim elimizde ben bunu daha fazla etkili olduğunu düşünüyorum.
Asıl hayat gerçekleri görebildiğimiz onları kabul edebildiğimiz yerde hayat olmaya başlıyor. Kesinlikle okunmaya değer’
Birgün hastalanıyorsunuz ve kendi çabalarınız ile kendinizi iyileştirmeye çalışıyorsunuz. En iyi dilekleriniz ile kesin soğuk almışımdır az yatsam düzelirim diye bekliyorsunuz amma iyileşemiyorsunuz. Halbuki derin bir rahatsızlığa kansere yakalanmışsınız.
Kitap hikaye konusunda eksik. Lakin yazarın öldürücü cümleleri neredeyse her sayfada birden
Kadınların sessizliği korkunçtur. Hayal Meyal. Ölümü ilk kez çok yakınında hisseden bir insanın hatıralarıyla yüzleşmesini, kendisiyle yüzleşmesini, kendisini kaybedişini ve arayışını okuyorsunuz. Tarık Tufan yine kendine has üslubunu, dilinin akıcılığını, naifliğini yansıtmış kitaba. Sürükleyici bir kitap. Okuru düşündürüyor, duygulandırıyor, farklı alemlere kapı aralıyor. Keyifli okumalar, kitapla kalın. Umut her zamank vardır, kendine güven...
Merhabalar,
Okuduğum ilk Tarık Tufan kitabıydı .Ne okudum ben..? Bilemiyorum.Daha farklı bir şey bekliyordum.İstediğim tadı alamadım bu kitaptan.
Bazı cümlelerini çok sevdiğimi söyleyebilirim.Örneğin ;
''Terk ettiğiniz bir yere geri dönmek olanaksızdır.Dönmeyi başarabilseniz de oranın aslında bıraktığınız yer olmadığını fark edersiniz. Ne geri döndüğünüz yer o eski yer ne de geri dönen sizsinizdir. Geri dönüş diye bir şeyin olmadığını o zaman öğrendim.''
Kitap kendini güzel okutturdu.Sonuna geldiğimde anladım ki benim beklentim yüksekmiş.Beni düşündüren şey ise tıpkı kahramanımız gibi ''Bir gün böylesi bir hastalığım olduğunu öğrensem ne yapardım ?'' sorusunun cevabı oldu.Bu düşünceyle kitabın son sayfasını da çevirdim.Çok ağır bir psikoloji.Allah kimseye yaşatmasın.Sizlere de yaşatmasın sevgili 1000k okurları.Sağlıklı mutlu günleriniz olsun İNŞALLAH..