Yine çok akıcı, sonu da bir o kadar şaşırtıcı biten Tarık Tufan kitabıyla beraberdim bugün. hatta son bir kaç sayfayı 2-3 kez okudum, ''nasıl yaniii??'' diyerek :)
İsmi hiç geçmeyen kahramanımızın kendine yüklediği vicdan azabıyla, yakın geçmişiyle yüzleşmesi konu alınmış. Yarım kalmışlıkları tamamlamayacak vakti olmayan bir adamın telaşıyla, ''34 yaşındayım ve ölüyorum.'' deme cesaretini sadece kendine itiraf edebiliyor..hayal- meyal hayata tutunmaya çalışırken, aslında nasıl da koptuğunu anlıyorsunuz 126 sayfaya sığdırılmış bir hüzünle..
tavsiyelerimle, okunacak kitaplar listenize alın derim..