Günümüzde hep sevgisizlikten söz eder olduk. Riyasız, çıkarsız gerçek sevgi peşindeyiz. Ne yazık ki böyle sevgiler o kadar az görülüyor ki; bir de bakıyoruz ki kalabalıklar içinde yalnız kalıvermişiz. Yüzeyden yaşanıyor her şey. Sonra da dillerimizden eksik olmuyor sevgi. Anlamaya, anlatmaya, gerçek sevgileri yakalamaya çalışıyoruz.
Bir kargaşa ve kaos ortamında yaşıyoruz sanki. Dünyada savaş tamtamlarının sesi hiç eksik olmuyor. Ülkemizde de sanki herkes birbiri ile savaş halinde.
Önce kendimizle barışık olmalıyız. Sonra çevre, ülke ve dünya ile barış içinde yaşamalıyız. İşte bu yüzden barışı da dillerimizden düşürmez olduk.