Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.40
Hüzur
Ahmet Hamdi TanpınarHüzur Yorumları ve İncelemeleri
Hüzur yorumları ve incelemelerini, Hüzur kitabı hakkındaki okur görüşlerini , Hüzur puanlarını 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Huzur Ahmet Hamdi Tanpınar’ın yayımlanan ilk romanıdır ve Tanpınar’ın adıyla özdeşleşen çalışmasıdır. Huzur romanı 1930’ların sonunda İstanbul’un aydın çevrelerinden karakterlerin yaşam öyküsü üzerine kuruludur.
Romanın kahramanlarının hikâyesini, 2. Dünya Savaşı’nın ilanından bir gün önceki 24 saatlik zaman diliminde, hafızada geriye dönüşlerle anlatır. Huzur Türk edebiyatında yazıldığı döneme kadar olan süreçte anlatımındaki bu zaman tekniği bakımından farklı bir konumdadır.
Her ne kadar söz konusu romanın adı Huzur olsa da, kitap onu okuyanları bir tür huzursuzluk duygusuna sevk eder. Zaten Tanpınar da mutlak varlıktan kopmuş insanın ıstırabını, huzursuzluğunu resmetmeye çalışmıştır. Kendisi de bizzat bu resmin orta yerinde yer almaktadır. Ahmet Hamdi huzursuzluğun içinde huzuru aramaktadır. Bu açıdan Huzur romanı, Tanpınar’ın düşünce dünyasını anlamak bakımından temel eserdir.
1930’lu yılların sonları, Cumhuriyet sonrası, 2. Dünya Savaşı öncesi o eski İstanbul manzaraları, sandal turları, musiki ve sanat sohbetleri, doğu ve batı çatışmaları, medeniyetin gerekliliklerinin yanında kendi özümüzde sahip olduklarımız. Türk kültürünü, üzülerek gördüğümüz unutulan geçmişimizi de bize hatırlatan, önsözünde Mehmet Kaplan’ın belirttiği gibi kolay, hafif, sudan yazılara alıştırılmış okuyucu kitlesi için okunması ve anlaşılması güç olan bir eser.
Eski Türkçe kelimelerden dolayı başlarda adapte olamasam da, ilerleyince harika bir lezzete ulaştı. Ahmet Hamdi Tanpınar sahip olduğumuz büyük değerlerden birisi.
Youtube kanalım: youtube.com/user/ayseum
"Huzur", Ahmet Hamdi Tanpınar'ın ikinci dünya savaşı sırasında toplumun huzur ve huzursuzluklarını felsefi bir bakış açısıyla ele aldığı romanıdır. Eserin ana konusu olan Mümtaz ve Nuran'ın aşkı, karakterlerin kendi iç huzurunu yakalama çabasının yanı sıra sosyal sınamalardan da geçmektedir. Geriye dönüş tekniğiyle bir günlük zaman dilimi bir yıl önceki olaylarla o gün arasında bağlantı kurulmasını sağlamıştır. Sürekli bir arayış içinde olan karakterlerin iç dünyasının detaylı olarak anlatıldığı romanda hâkim temalar "aşk" ve "huzursuzluk"tur. Türk edebiyatının başyapıtlarından olma sebebini, okuduktan ve Ahmet Hamdi'nin düşüncelerine eşlik ettikten sonra anlıyoruz. Keyifli okumalar :)
415 syf.
9/10 puan verdi
✍DİPÇE :
Fethi Naci: Müthiş bir gözü var Tanpınar'ın, der. Hakikaten öyledir, Mahur Beste, Sahnenin Dışındakiler ve Huzur üçlemesinde , Tanpınar'ın gözüyle geniş bir zaman diliminde akarız .
Mâhûr Beste” de 1300 ’lere uzanan geçmiş zaman insanlarının hayatı ayrı ayrı hikâye edilirken, daha sonra, bu insanlardan bazıları, “ Sahnenin Dışındakiler”
Bir Tatlı Huzur
Türk Edebiyatı deyince akla gelen ölümsüz isimlerden biri Tanpınar. Duru ve tane tane anlatımıyla karakterleri ustaca konuşturmayı biliyor. Çok net tipler çizmiş. Ayrıntıları paragraf yaparken de bunu, sıkmadan kotarmış. Çatıyı kurmuş evi yapmış içinde huzurla oturuyorsunuz. Saatleri Ayarlama Enstitüsü de keyif aldığım bir okuma sunmuştu. Huzur da
Huzur, Ahmet Hamdi Tanpınar'dan okuduğum ilk kitap. Daha önce de bu kitaba başlayıp yarım bırakmıştım. Yarım bırakmamın bir hata olduğunu kitabı bitirdiğimde anladım. Kitap yavaş ilerlese de yazar
tasvirleriyle hem karakterlerin içinde bulunduğu durumu hem de karakterlerin iç dünyasını gayet güzel yansıtmış. Bu nedenle Nuran'ı, Mümtaz'ı ve birbirlerine olan aşklarını anlayabiliyorsunuz.
Kitabın ismi huzur, başlarken kitabın içinde de huzur olacağını düşünmüştüm maalesef öyle olmadı.Güzel bir kitap. Tavsiye ederim.
Neden Huzur ?
Huzur romanının adını hepiniz benim gibi merak etmişsinizdir. Neden huzur ? Yazar Ahmet Hamdi Tanpınar’a kitabınızın adını neden “Huzur” koydunuz diye sorduklarında şu cevabı verir: Çünkü huzursuz bir dünyada yaşıyoruz. Çünkü insan kendisiyle barışık değil. Değerler karşısında ve insan karşısında yeniden düşünmeye mecburuz. Çünkü her şeyden şüphedeyiz. Ve nihayet arkamızda eskisi gibi o kadar kuvvetle Allah’ı hissetmiyoruz. Hülâsa huzursuzuz, onun için...”
Evet tam olarak bu. Dünyada meşgul olduğumuz işler o kadar çok ve karmaşık ki bunlara harcadığımız zaman oldukça fazla. Bu sebeple uhrevi şeylere pek vakit ayıramıyoruz. Bu da bizim ruhumuzun huzursuzluk içerisinde olmasına sebebiyet veriyor. Böylece “Huzur’a” hasret kalıyoruz. Ömrümüz sürekli onu aramakla geçiyor. Halbuki huzur tam yanı başımızda. Huzur’la kalın…
415 syf.
·
Puan vermedi
Huzurdan çok huzursuzluk buldum demiş çoğu kişi bu kitap için.Anlamamıştım nedenini. Şimdi biliyorum ki keyif kaçıran, huzursuz eden şey insanı iç hesaplaşmaya sürüklemesi. Düşündürdüğü şeyler insanı allak bullak ediyor. Birkaç cümle okuyorum ve kalıyorum öyle. Ne kadar süre üstüne düşünmüşüm fark etmiyorum bile.
O kadar derindi ki boğulucam sandım gerçekten içinde. Bir kez daha okunması gerekenler listesinde yerini aldı.
Bir kere bambaşka bir diyara götürüyor insanı. İstanbul özlemi depreşti içimde. Okurken sürekli bahsedilen semtlerin eski fotoğraflarına bakma gereği duydum. Bildiğim yerleri, romanda bahsedildiği hali ile görmek istedim.
Şark-garp arasında sıkışıp kalmışlık, aşk, felsefe, doğa güzelliklerinin betimlenmesi, mimari, müzik,savaş... Yok yoktu sanki.
Tanpınar 'ın okuduğum üçüncü kitabı. Ve artık kesinlikle bir dahi gibi benim için. Edebiyat ve betimleme dahisi. Genel kültürüne hayran kaldım, bu kadar farklı konularda bu kadar derin düşünce ve duygular uyandırması... Bu vakte kadar hiç ilgi alanımda olmayan Dede Efendi, Itri mesela. Merak etmemi sağladı anlatımlarıyla.
İhsan, Mümtaz, Nuran, Suat, Macide, Tevfik Efendi, Sabih, Adile Hanım... Hepsi muhteşem oluşturulmuş karakterler. Hepsinin temsil ettiği şey birbirinden bu kadar başkayken her bir karakteri sevdim.
Ama Mümtaz, gözümün bebeği Mümtaz. Mümtaz gibi insanlar hep üzülür biliyorum ama yine de hazmedemiyorum. Biliyorum ki Mümtaz hiçbir şeyden pişman değildir ama ben keşke o gün o vapura binmeseydi, dedim.
Keyifli okumalar.
Onların Dostoyevski'si, Proust'u varsa bizim de Tanpınar'ımız var
Huzur kavramı bu coğrafyada adeta unutulmuştur. Bunun en büyük göstergesi, halk olarak hep geçmişe özlem duyuyor olmamızdır. Aslında biraz tarihi araştırmış bir insan çok iyi bilir ki geçmiş, bugünden daha huzurlu değildir. Hatta geçmiştekiler huzura daha çok hasrettirler. Buna rağmen geleceğe değil de geçmişe hasret duyulmasının nedeni, geleceğin
“Düşünce, sanat, yaşama aşkı, hepsi sende toplandı. Hepsi ,senin hüviyetinde birleşti. Senin dışında düşünememek hastalığına müptelâyım.” Ahmet Hamdi Tanpınar’ın, etkileyici kaleminden Huzur. Güzel bir aşk hikayesi, çağdaşlaşma problemini bağrında yaşayan Istanbul... Sizi kimi zaman bir ada vapurunda gezintiye kimi zamansa Rumeli Hisarı'nda tarihi bir geziye çıkaran muhteşem bir eser... Keyifli okumalar. Kitapla kalın....“Talihimizin en hazin tarafı neresidir, biliyor musun? İnsanın yalnız insanla meşgul olması. Bütün bina onun üzerinde kuruluyor; dışarıda ve içeride. Farkında olsun olmasın, insan insanı malzeme gibi kullanıyor...