Bazı kitaplar vardır; okurken senaryo okuyormuş gibi hissedersiniz. Her betimlemenin içine, bahsettiği kişiyle ilgili gerekli gereksiz bilgi sokuşturur. Öyle cümleler kullanır ki, mafyatik bir öykü değil, fantastik bir kitap okuyorum zannedersiniz. Bu kitap, işte öyle bir kitaptı. Böyle bir saçmalığı nasıl okudum, inanın bilmiyorum.
“Suikastçı” diye bahsedilen kişi 17 yaşında bir ergen; mafyanın ciddiye aldığı kız ise 16 yaşında.
Yazar, sanırım bu kitabı hayal ederken Alacakaranlık gişe rekorları kırıyordu. Bu kadar benzer sahnenin başka bir açıklaması olamaz. Aynı olay örgüsü, farklı karakterler… Devam kitaplarının puanı daha yüksek? Neye göre anlamadım. Eğer yaşınız 15’se ve pek fazla okuma deneyiminiz yoksa, belki o zaman severek okuyabilirsiniz.