Kendilerini birer başarısızlık örneği olarak gören Wolfe kardeşler, kaderlerini baştan yazmak için daha önce hiç denemedikleri bir yola baş koyarlar. Bu yol kimilerinin para, kimilerinin şöhret, kimilerininse onurları için seçtikleri boks ringleridir. Peki, iki kardeş bu acımasız düzene tutunup ayakta kalmayı başarabilecek midir?
Markus Zusak, Köpek Düşleri'nden sonra üçlemenin ikinci kitabı olan İt Dalaşı'yla, talihle yıldızları bir türlü barışmayan arızalı iki erkek kardeşin hayatla verdikleri çetin mücadele üzerinden unutulmayacak bir mesaj veriyor:
"Yüreğini kaybetme."
(Tanıtım Bülteninden)
Kitap Hırsızı adlı mükemmel kitabı okuduktan sonra Zusak’ın basılmış dört kitabını da aldım. Hani bir kitaptan çok etkilenirsiniz ve yazarının bütün kitapları okumalıyım diye düşünürsünüz ya Zusak, Kitap Hırsızı’yla bende o etkiyi yaratmıştı. Şu an yazarın bütün kitaplarını okumuş bulunuyorum. Yazarla ilgili gözlemim şu: Kitap yazdıkça daha iyi olmuş, her seferinde daha iyisini yazmış. Yani Kitap Hırsızı > Hiç >Wolfe Brothers serisi.
Kitap Hırsızı çok güzel bir kitaptı, herkesin okumasını dilerim ama diğer kitaplarını okumaya gerek yok diye düşünüyorum. Tezime göre yazarın yeni kitabı, eğer yazarsa, çok güzel olacak. Onu da okumak isterim ama şimdilik Kitap Hırsızı dışındaki kitaplarını okumazsanız bir şey kaybetmezsiniz.
Köpek Düşleri'nin devamı olan, serinin ikinci kitabı. Çok fazla bir şey yazamayabilirim. İlk kitapta nasılsa öyle devam ediyor. Bizim ikilinin maceraları. Zor duruma giren aileleri için ve kendileri için tehlikeli de olsa bir şeyler yapmaları güzel bir şey. Cameron'un da bir kız arkadaşı olsun diye beklemekteyim artık. Bu kitabı da okumam için bana ödünç veren Semih kardeşime -ikinci kitap için- ikinci kez teşekkür ederim.
İlk kitabın vasatlığına rağmen çıtayı nirvana'ya çıkartan, bolca altı çizili çümle bulunduran, abilerin tatlılığını hatırlatan, sevimli ve güzel bi kitap.
Ve RUBEN WOLFE sen ne tatlı bir abisin...
Kitaptan 12 Alıntı
İnsanlar , düşündüklerini söyleyenleri sever.
İt Dalaşı, Markus Zusak
İşin gerçeği, nefret edecek çok şey var. Sevecek de.
Sevgi.
İnsanlar.
Nefret.
Durum.
Kitap
Bir savaşçı galip gelebilir, ama bu her galip gelenin bir savaşçı olduğunu göstermez.
İnanmamaları gerekirken birilerinin size inanması her zaman kötüdür.
Yürüyorum, kalbim neredeyse kaburgalarımı delecek.
İkimizde bilmiyoruz, çünkü başından beri kazanacağını bildiğin bir mücadelenin hiçbir değeri yok. Seni değerlendirecek olan, aradakiler. İçinde sorular saklayan onlar.
Gözlerimiz faltaşı gibi açık ve uyanık. Trafiğin ve insanların etkisini duyuyoruz. İnsanların ve trafiğin. İleri ve geri. Yaşadığımız anın farkındayız, yutup özümsüyoruz onu. Sinirlerimizin midemizde seyirdiğini, içeriden derimize baskı yaptığını hissediyoruz.
Sonra merak ediyorum, günlerimizin çoğunu unuttuğumuz şeyleri hatırlamaya çalışarak mı geçiriyoruz ? Zamanımızın çoğunu hayatımıza doğru koşarak ya da ondan kaçarak mı geçiriyoruz? Bilmiyorum.
Bizler emekçiyiz.
Çalışırız.
Sızlanırız.
Halimize güleriz.
Steve dışında başarılı olanımız yoktur.
Ancak ayakta kalmayı başarırız.
Zamanın birçok şey yapabilmesi sizce de komik değil mi? Uçuyor, gösteriyor ve en kötüsü, tükeniyor.
