Samipaşazade Sezai'nin bu "küçük şeyler" kitabı yazarın ilk okuduğum kitabı. Yazarla tanışmam bu kitap ile oldu böylece. İlk baskısının 1891 yılında yapıldığını düşünürsek, okur olarak biraz olsun dil bakımından anlaşılmasının bizim için zor olacağı fikrine kapılabiliriz. Fakat Türkiye İş Bankasının dili, günümüze uygun olarak düzenlemesi ile kitap akıcılığını koruyor. Dokuz hikayeden oluşan bir kitap, biraz -kaybedenler klubü- manifestosu gibi geldi bana. Bu kaybedenler de genelde erkek kahramanlar olmuş sanki. Kaderine boyun eğen, kimi zaman asi, kimi zaman içine kapanık, acı çeken ve acı çektiren erkekler. Bununla birlikte, Dilsitan'a üzülmemek, onun acısîna ortak olamamak, çok zordu. Evet Düğün hikayesinde Dilsitan karakteri beni etkiledi, hüzünlendirdi. Kitapta Samipaşazade Sezai'nin çevirisi, Alphonse Daudet' nin Arlezyalı hikayesindeki Jan karakteri de, yine beni en çok etkileyen kahramanlardan biri oldu. Türk edebiyatına hayatımda daha çok yer vermeye çalışan biri olarak, samimiyetle okumanızı tavsiye ederim. Keyifli okumalar.
