Hüznün gölgesi ağır ağır iniyor gözbebeklerinize. İşte buna tragedya deniliyor. Tragedya ağlatan demek. Metin Altıok yine ağlatıyor hıçkıra hıçkıra.
Tragedyalarda boğulurken sevgiliye sesleniyoruz keşke diyoruz keşke şimdi yanımda olsan, sonra köyleri kentleri düşünüyoruz. Onu beklerken yüreğinizin bir köşesi ufalanıyor.
O bedenim üşüyor derken sizin yüreğiniz yanıyor. Çünkü bilirsiniz cayır cayır yanarak can vermiş. Yok ama ben Metin Altıok'u düşünmeden onun şiirlerini okuyamıyorum. Ağlatan şiirden ziyade kendisi aslında