Hikayelerde kadınlar var .Altı çizilen, eğitimli, ayakları yere basan kadınlarla cahil kadınların çatışması bulunuyor.
Hikâyeler özgürleşen kadın profilini yansıtırken cinselliğini yaşamayı seçen ve bundan korkmayan kadın profilleri,kadının karşı cinsi seçebilmesini işler.
Cumhuriyetin ilk kadın öykü yazarı olan Nezihe Meriç “kadının birey olduğunu” vurgular.Öykülerindeki kadınlar seçimlerini kendileri yapar, dedikodularla hareket etmezler,dedikodulara kulak asmazlar ,erkek çapkınlığını kabul etmezler ,hayatın tam içindedirler.Çalışırlar,sosyaldirler,kendi hayatlarından kendileri sorumludur ve buna bağlı olarak “bu benim hayatım ,bu yalnızca beni ilgilendirir’’derler.Ne iyi ederler .
Hikâyelerden biri olan Hışhışi Hançer ‘de Yunan tragedyalarında bulunan koro ve koronun vazifesi vardır.
Kadının geleneğin buyurduklarından uzak toplumda birey olması ,var olması ve var olma çabasını anlatan öykülerdir.Bu çaba öykülerde en çok kimler tarafından yargılanıyor ya da bu var oluşu en çok kimler yadırgıyor ? Yine kadınlar!Öykülerde bir yandan kendini var eden kadınlar bir yandan bunu yargılayan diğer kadınlar bulunuyor.