Kitap garipti, yani okudum ama öyle istekli ve merakla okutturmadı kendini. Yazar, bazı yerlerde gereksiz ayrıntıya girmişti, böyle olunca ben de atlayarak okumaya başladım, hoş değildi tabii ki. Kitabın konusu, daha doğrusu verilmek istenen mesaj, bu konuyla olmamıştı. Kitabı okurken Dan Brown'un bir kitabı aklıma geldi ama o, bu kitapla karşılaştırılamazdı bile.
Ülkenin kötü bir zamanında işsiz kalan bir adamın, artık ne iş olursa çalışırım mantığı ile bir anda görüp başvurduğu Bay Penumbra'nın 24 Saat açık kitapçısında işe başlamasıyla gelişen olaylar anlatılıyor. Gece vardiyasında çalışan Clay Jonnon, kitapçıda ilginç olan bazı şeyleri fark etmeye ve araştırmaya başlar, dostlarının da yardımıyla elde ettikleri bilgiler onu, garip bir serüvene sürükler.
Kitap fantastik falan değil, bu anlattıklarımla öyle bir hava verdim sanki. Bu kitap, kitabın arka kapağında da yazdığı gibi: "Tozlu kitaplarla son teknolojiyi bir araya getiren," 'getirilmiş' bir kitap. Kitapta verilmek istenen mesajı, yazar daha önsözde veriyor ve kitabın devamında da bunu kurguya döküyor o kadar. Mesaj şu: Farkında olarak veya olmayarak aradığımız şeyleri, hep en uzakta ve hep en zor şekilde ararız ama aslında tam da yakınımızda ve gözümüzün önünde olabilirler; bunlar her şey olabilir, özel bir şey de, mutlulukta... sadece görüp bulamadığımızı düşündüğümüz şeyleri farklı bir bakış açısıyla da irdelememiz gerekebilir. Bazen bazı şeyler oldukça basittir, zorlaştıran bizleriz.
Mesaj güzel ama konu, değil.
