mutluluk dediğimiz şey, neyden ibaret? alışkanlıklar bizi büyük şehirlerde yaşamaya hatta kapalı alanda kalmaya dahi dayanıklı hale getirmiyor mu? peki bu hayatta ne kadar büyük şeyler hedefliyor ve kaçını gerçekleştirebiliyoruz?
bu kitap ufkumu açtı!! bana olumsuz olan düşüncelerin yerine olumluyu nasıl koyabileceğimi ve mutlu olmak için aslında gereken şeyin ne olduğunu öğretti. eğer bir defa kendi kendime mutlu olmayı başarırsam, hayatım boyu tüm mutsuzluklarımı nasıl düzeltebileceğimi de bilebilirdim! psikiyatrist Jules Payot, daha önce ilk kitabı İrade terbiyesi ile rekorlar kırdı ama ben o kadar da beğenmemiş ve eleştirmiştim. çünkü kitap yaş olarak küçük bir kitleye hitap ediyordu. ama bu tam olarak HERKESE hitap ediyor. hatta öyle ki içerisinde kendimi, annemi babamı, arkadaşlarımı bulup 'hmm' dediğim oldu. aslına bakılırsa hayatı sorgulatan bir kitabın dili oldukça sade olmalı değil mi? yoksa uzun ve zorlayan bir dili okumak herkesi mutsuz ediyor.
bu kitabı okumanızı öneriyorum, çünkü aslında biz hayata dair çok ama çok az şey biliyoruz. ve bu sınırlı bilgi bizim kibirli ve bazen dogmatik düşünmemize neden oluyor. o yüzden biraz kişisel olarak gelişim sağlayalım, olur mu?
