Bilinçaltının olağanüstü güç ve gizemi; söz, imge, sembol ve düşünceden oluşan, başka bir düş iklimine göçe zorlar şairi… hayal yolculuğuyla başlayan benliğin bu seriveni; varılan o iklimde metafizik ve düşlerle, imkânsızı mümkün kılar. İyi bir şiir, okuyanı bu serüvene dâhil eder. İmge, o lahzada bedeni kadar yer tuttuğu yeryüzünde, aklın alamayacağı sonsuz büyüklüğe ve anlama ulaşır. Burası, onun gerçekleştiği kozmik mekândır. Göç sırasında şaire ve gerçek okura; ruhumuzdaki ötekinin sesi, kâinatın çağrısı, acıların uçurumu, çocuk yüzlü mutluluklar, insanın yaşama sevinci, var olmanın sancısı, ölüm kaygısı, doğanın hissi, yalnızlık duygusu, sevginin varlığı ya da yokluğu, özgürlük tutkusu, aşkın büyüsü ve nebulanın kuşları eşlik eder.
