Ölü Canlar; konusuyla, birbirinden ayrıntılı ve canlı karakterleriyle, yaşıyor hissi veren tasvirleriyle, insana dair derin tahlilleri ile beni çok etkiledi. Gogol'un karakterleri de, kurgusu da, betimlediği insanlık halleri de alabildiğine gerçek. Kahramanların etrafımızda yaşayan insanlardan oluşması ve ahlak, karakter üzerine yapılan çözümlemeler bu yapıtı bambaşka bir yere taşıyor.
Gogol girişte 4 sayfalık yazardan okura bölümü ile karşılıyor bizleri. Hem kitabı ifade etmiş hem de takdire şayan bir alçak gönüllük ile kitabı değerlendirmemizi istemiş. Bu 4 sayfa kitaba güzel duygular ile başlamamı sağladı. Ana karakterimiz Çiçikov'un hayatını ve neden ölü can topladığını 250 sayfa sonra anlatması, kitabın bazı yerlerini okurla konuşarak kaleme alması, Rus insanını ve toplumsal özelliklerini olumlu olumsuz açık yüreklilikle ele alışı ile Gogol'a hayran kaldım.
Gogol diğer eserleri gibi, okuması çok kolay ve oldukça keyifli, sinema ve edebiyat dünyasındaki birçok klişenin Gogol'dan çıktığını düşünecek olursak, bu kitabı da okurken, "ben bunu bir yerlerden hatırlıyorum" hissi veriyor. Kitap okumaya yeni başlayanlara ya da okumakta zorluk çekenlere bile tavsiye ederim.
Yazarın özellikle sohbet havasında okur ile olayları değerlendirdiği molaları kitabı benim için özel kıldı.
Gogol'un neden diğer Rus yazarlarınca deha olarak görüldüğünü Ölü Canlar'ı okuyarak anlıyorsunuz. Tamamlanamamış bir eser olmasına rağmen büyük bir yapıt.
Gogol okumadan ölmeyin.
