Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.27
Papazın Kızı (Minikitap)
George OrwellPapazın Kızı (Minikitap) Yorumları ve İncelemeleri
Papazın Kızı (Minikitap) yorumları ve incelemelerini, Papazın Kızı (Minikitap) kitabı hakkındaki okur görüşlerini , Papazın Kızı (Minikitap) puanlarını 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Puan
7.710 üzerinden
Papazın Kızı değil Orwell'ın Kızı
Değişik bir kitaptı. Bir yanım çok etkilenmiş gibi, diğer yanım kararsız. Kitabın bazı yerleri çok akıcıydı, bazı yerleri yararsız.
Fakirlik üzerine kurulu kısımlar çok tanıdık geldi diyebilirim. Aslında bundan biraz sıkılmadım değil. Fakat o dönemin şartları başka türlü de anlatılamazdı sanırım.
Sorumluluklarını kızına yüklemiş bir papaz ve papazın kızının bu yükün altından çıkma çabası. Adeta dürtüleri olmayan bir kız. Bastırılmış duygulara şahit oluruz da burada gördüğümüz duygu tutulması.
İnançla ilgili kısımlar çok net. Sanırım kitap aslında bunları anlatmak için yazılmış. İnançtan inançsızlığa geçiş kısmı ve sonradan arada kalarak inanmadan inanıyormuş gibi davranmak kurgu olamayacak kadar iyi izah edilmiş.
Bence ''Papazın Kızı''; yazarın inançla ilgili söylemek istediklerini bir kıza yükleyerek kendini olayın içine dahil etmeden içini dökmesi.
Sizi kitaba yeterince hazırladığımı düşünüyorum. Tam da burada okuyup okumamak sizin takdiriniz.
---Eleştiri & Spoiler & Hayranlık İçerir---
Dorothy, sinirli mi sinirli, kuralcı bir papazın kızıdır. Yoğun, onu dakik olmaya iten bir hayata sahiptir. Ve pek çoğumuz gibi bu hayatı o seçmemiştir, hayatın içine doğmuştur. Onu kabullenmek için ise bir inanç asası edinmiştir kendine: Tanrı inancı. Ahiret inancı, cennet- cehennem vs...
Etki
Kitap çok güzel bir hikaye etrafında toplumsal sorunlara değiniyor. Papazın kızının hayat mücadelesi beni çok etkiledi ve hoşuma gitti.
Kendi hayatımdan da bir kaç şey bulabildim, ve papazın kızını hayatımdaki bir karekterle
bağdaştırdım.
İngiltere'nin küçük bir yerleşiminde bir papazın kızı olarak bencil babasıyla yaşayan 28 yaşındaki Dorothy Hare günlük yaşamı, iyiliği ve saflığıyla, çalışkanlığı ve inançlarının gerektiği şekilde yaşamıyla kitabın ilk bölümünü oluşturmaktadır. Sürprizsiz bir hayatı vardır. Bir gün ansızın kendisini bambaşka bir şehirde soyulmuş, bitap ve hafızasını kaybetmiş halde bulur. Ne adını ne de geçmişini hatırlar. Gazetelerden on gündür kayıp bir papazın kızından bahsetmesine rağmen kendisinin olduğunu anlamaz. Aylarca kendini bilmeden karnını doyurmak için tarlalarda bambaşka bir dünyada çalışır, kendi dünyası dışına çıkıp zorlukla hayatta kalmayı başarır. Sonra bir gün Londra'ya gider ve artık hafızası yerine gelmiştir. eve dönmek ister fakat babası onun yaşlı bir adam olan Bay Warburton ile kaçtığı dedikodularına inandığından geri dönme isteklerini geri çevirir. Londra'da iş bulmaya çalışan Dorotyh en sonunda dilenirken polis tarafından nezarete alınır. Aynı anlarda kuzeninin yardımıyla normal yaşama döner. Bir okulda öğretmenlik yapmaya başlar. Velhasıl kelam bir yılın sonunda artık Dorotyh inancını kaybetmiş bir insan olarak bir yalanı yaşamayı seçerek kendi köyüne geri döner. Güzel işlenmiş bir inanç sorgulama hikayesi ayrıca George Orwell'in İngiltere'deki yaşamı, fakirliği, inanç ikiyüzlülüğünü de bizlere gösterdiği bir yapıt. Sevdim.
Papazın kızına yorum
Kitap bence 7.7 lik kitap değil yükselsin diye 9 verdim hatırladığım kadarıyla güzeldi. Bu yorumu yapma nedenimse puanı görüp kitabın kötü olduğunu düşünmeyin diye. Şahsen ben kaliteli kitap okumak istediğimden puanlara bakmaya karar vermiştim -okuyup beğenmediğim kitaplardan dolayı- ama iyiki bu kitabı okumuşum diyorum. Şimdi önceden yazmış olduğum notu düzenlemeden buraya yapıştırıyorum spoiler olabilir iyi okumalar:
Bence 1984 ten daha güzel bir kitap her özelliği ile çok güzel ama anna keranina da levin in çiftlikte çalışırken nasıl mest olduğuna benzer burda da bir yer var ve tolstıyun kaleminin daha güçlü olduğunu anladım. Hafif alaycı üslubun kendine ait bir yeri olsa da bazı yerleri okurken sıkılsam da sonunda vay be dedim. Karakterin kitabın sonunda Allah'ın varlığının farkında olması orkestra benzetmesi fln beni etkiledi. Bir insan bir kitap ile kendini ne kadar çok özdeştiriyorsa o kadar seviyormuş. Bende de öyle oldu galiba.
576 syf.
·
Puan vermedi
'Dünya da hizmet edebileceğiniz bir amaç, hizmet ederken de anlayabileceğiniz bir amaç varsa herhangi bir şey sizi nasıl korkutabilir. Tüm hayatınız o amaca hizmet etme hissiyle aydınlanmıştır.'
İlk sayfalarda sıkıcı bir hikaye sanıyorsunuz okudukça anlatım tarzı olaylar sarmaya başlıyor. O dönem yazılan tüm kitaplar gibi dönemin zorlukları, kadın olmak, sefalet aynı. İnancın yaşamın var olmanın anlamını hatırlatıyor. Okunmaya değer bir yazar okunması hereken bir kitap.🖒
328 syf.
10/10 puan verdi
George Orwell çağının muhteşem bir zekası. Okurken zekasına aşık olmamak elde değil.
Papazın kızı olan Dorothy'nin hikayesi ile çağa, modernizme, değişen din ve Hristiyanlık algısına (20. yüzyıl başı) ve insanlık mevhumuna çeşitli yerlerden baktırıyor yazar. Kâh çok inançlı bir dindara içten dua ettiriyor saflıkla, kâh dini kullananları yadırgatmadan önümüze seriyor, kâh dönüştürüyor kahramanını, kâh açlığı iliklerimize kadar hissettiriyor, ahlakı sorgulatıyor. Dorothy'nin papazın evindeki dönemine çocukluk dersek, sonrasında dışarıda geçirdiği zamanı yetişkinlik ve papazın yanına geri dönüşünü ise yaşlılık çağlarına benzetebiliriz insanın. Elbette Dorothy için hepsi belki ancak birkaç ayda gerçekleşiyor. Erginlenmek(olgunlaşmak) zamanı da herkes için farklı değil midir zaten?
20. yüzyıl başında İngiltere'de cinsiyetini, inancını, tokluğunu ve toplum içindeki yerini sorgularken Dorothy'e eşlik etmek isterseniz size çok başka pencereler açabilir.
Bugüne kadar okuduğum George Orwell romanlarının aksine, (1984, Hayvan Çiftliği) pek beğenmediğim bir eser oldu kendisi.
İyi araştırılmalı, çünkü bu eseri dublörü filan yazmış olabilir. Çok yavan bir tadı var. Bu gözler, Virginia Woolf okurken bile böyle zorluk çekmedi.. Kitabın bitimine 50 sayfa kalmasına rağmen, 2-3 kere elime alıp, geri bıraktığımı söyleyebilirim.
Yazar, inancın şartlara göre nasıl değişkenlikler gösterebileceğini anlatmaya çalışmış. Fakat, konu o kadar sıkışıp kalmış ki, okuyucuyu etkisi altına almaktan yoksun, heyecanı olmayan bir kitap çıkmış ortaya.
Takdir edersiniz ki böyle eserlerde, okurun karakterleri benimsemesi zorlaşır, okuduğu esere yönelik merak duygusu azalır.
Dünya savaşının olduğu dönemde taşrada bir kilise papazının kızı olan Dorothy Hare’nin hikayesi. Oldukça da etkileyicidir. Olaylar bir nedene bağlanır ki Chaplin de benzerini yapmıştır hem de birkaç defa. Şimdi buna bakalım.
Babası tüm görevleri Dorothy’e yıkar ilk başta. Yani borçlarla, kiliseyle, cemaatle ve kendi işleriyle ilgilenecektir. Tabi bir gün aniden ne olduysa kendini ortada, sefil halde bulacaktır da. Toplumdaki yaşantının bu değişi aslında şu yanlış anımsamıyorsam Büyük Buhran dönemini anlatmaya yöneliktir.
İngiliz kadınlarının durumu başta olmak üzere, işsizler ve evsizlerin haline göz atıyoruz. Zıt kavramları inceliyoruz. İnanç, ahlak ve zenginlik kavramlarıyla bunların tam tersini irdeliyoruz. Bu yönden de dikkat çekici bir eser çıkıyor karşımıza.
Biraz zayıf gibi dursa da konu itibariyle ve içeriğin dikkat çekiciliğiyle önemli görüyorum bu eserini. İyi okumalar dilerim..
1930’ların İngilteresine ait farklı sınıfların hayatlarına ışık tutan Papazın Kızı, işçilerin, evsizlerin, inancın ve inançsızlığın farklı boyutlarını gözler önüne seriyor. Kitabın bazı bölümlerinde eğitim sistemine tam yerinde atıflarda bulunuyor.
Ana karakterin inanç yolculuğu ise değerlerin toplum baskısı ile dayatılması ile insanın bunu nasıl içselleştirdiğini gösteriyor. İçselleştirdiğimiz bazı değerlerin aslında zorlama ile düşünmeyerek yapılan günlük rutine nasıl dönüştüğünü gösteriyor.
Toplumdaki bireylere sinen cahillik ve ahlaksızlık, işçi sınıfına verilen değer (!),
Toplumu her bir değeri içerecek şekilde iki ayrı kesimine ait örnekleri öyle güzel vermiş ki dönemi bulunduğu şartlarla değerlendirmek çok daha kolay oluyor. Zengin ile fakir, ahlaklı ile ahlaksız, inançlı
ve inançsız, aç ve tok… Bu çatışmayı okurken günümüzde de bazı şeylerin hep aynı kaldığını fark ettim. Seneler geçse de sınıf ayrımının, din algısının, eğitim sisteminin hiç değişmediğini fark ettim.
Muhteşem bir anlatım, muhteşem bir zekâ.
Kesinlikle tavsiye ediyorum
Dorothy Hare taşrada bir kilise papazının kızıdır.Bencil ve aksi babasının kilise cemaati ile ilişkilerini düzenleyen, ev ve kilise ile ilgili her işin peşinde koşturan odur.Tanrı’ya inancı sağlam Dorothy, nedendir bilinmez bir hafıza kaybıyla bir gün kendini sokaklarda beş parasız bulur.Bu bölüm Paris ve Londra’da Beş Parasız kitabını hatırlattı bana.Trafalgar Meydanı’nda geçen üçüncü bölüm çok etkileyiciydi.
Dorothy’nin öğretmenlik yaptığı Ringwood Evi Kız Akademisi’nde başlangıçta var olan (ya da olmayan demeli) eğitim sistemini değiştirme çabalarının aldığı eleştiriler nedeniyle sonuçsuz kalıp, sistemi olduğu gibi kabul etmesi, eğitim sistemine hatta burjuva değerlerine sağlam eleştiriler içeriyordu.Tamamen farklı, zor bir hayatı yaşamak zorunda kalan Dorothy öncelikle Tanrı inancını kaybeder.Bay Warburton haklıydı belki de...Başından beri aslında gerçekten inanmıyor da olabilirdi.
“İçinde bulunduğu güçlüğün çözümünün, bir çözüm olmadığı gerçeğini kabullenmekte yattığını bilinçli olarak ayırt etmedi; elindeki işe devam ettiğin sürece işin nihai amacının önemsizleştiği gerçeğini; insan alışılmış, yararlı ve kabul edilebilir olanı yaptığı müddetçe inanç ile inançsızlığın bir olduğu gerçeğini.Bu düşünceleri henüz tam kendi kendine ifade edemiyor, sadece onların doğrultusunda hareket edebiliyordu.Belki çok daha sonra ifade edebilecek ve onlarda bir teselli bulacaktı.” syf 325
Papazın Kızı’nı çok beğendim.
Hala dinine, inançlarına sımsıkı bağlı olan yaşlılar, din ile dünyevi yaşam arasına sıkışıp kalmış orta yaşlı insanlar, dedikodudan büyük keyif alan kadınlar, zengin soylu sınıfından artakalanlarla oluşmuş bir kasaba halkı.. Yaşadıkları kasabanın dışında olup bitenlerle çok da ilgili olmayan bir toplum.. Birbirinden farksız geçen günler, sıradan
Bir anda gözlerinizi açtığınızda hiç bilemdiğiniz insanların arasında hiç bilmediğiniz bir cografya da kendinizi bulsanız ve maziniz hakkında tek bir şey bile hatırlamıyor olsanız ne yapardınız?
İşte bu kitap tam olarak bunu anlatıyor.
Maziniz kötü bile olsa eninde sonunda unutuluyor ve insanlar için birkaç günlüğüne konuşulacak bir şey olup ardından sanki hiç yaşanmamış gibi hayat devam ediyor.
Bu kitap tam olarak bize günümüzde "elalem ne der" sözünün ne kadar saçma ve boş bir söz olduğunu kanıtlıyor.
Papazın Kızı
Haziran ayında okuyabildiğim tek kitap “Papazın Kızı”. Soğuk, duyarsız, ilgisiz, katı bir babanın kızı Doroty Hare. Günah olduğunu düşündüğü her şeyi -zihninden geçen en ufak düşünce için bile- kendisini cezalandırmakta yeterince iyi ibadet edip etmediğini sorgulamaktadır. Bir yandan kilisenin işleriyle ilgilenirken bir yandan evin işlerini yapmaktadır. Yaşadığı baskılar, arkadaş olarak gördüğü adamın evinden çıkarken dedikoducu komşunun görmesi ve kendisinin dedikodusunu yapacağını fark etmesiyle patlak verir. Uyandığında kim olduğunu, nerede olduğunu bilemez bir hale uyanır, kendine dair hiçbir tanımı yoktur. Geçmişteki yaşantısından çok farklı bir yaşam sürer. Bu süreçte kendi benliğinin en büyük parçalarından birini, inancını kaybetmiştir ve bir daha kazanamayacaktır. Belki de babasına bilinçsizce duyduğu öfke, kilise, ev işlerinin yoğunluğunun faturasını kendisine çıkarmaktan bunalan bünye tüm bunların sorumlusu olarak inancını görmüş olabilir. Baskı, stres gibi etmenler ufak çaplı unutkanlıklara sebep olabilirken yoğun ve sürekli stres, baskı derealizasyon yaşanmasına sebep olabilir. Aslında tam olarak nedeni bilinmemekte, nedeni kişiye göre değişiklik göstermektedir. Doroty’nin bu durumu yaşamasından çok babası kızının evde olmadığını gördüğünde sadece yemek saatleri aksıyor diye sinirlenip üzülmesi beni gerçekten üzdü. Doroty’nin sevgisiz büyümüşlüğünün göstergesi olarak düşündüm bir yandan da. Kitap çok hızlı ilerlemiyor. Ancak bu tarz konulara ilgiliniz varsa okumanızı tavsiye ederim.