Küçük bir kızken elektrikler gittiğinde sevindiğimi bilirim,
Pollyanna okuyup ağladığımda kimse gözyaşlarımı göremeyecek diye. Ah be kübra, koca şehirde sokakta yürümek de tıpkı o elektriksiz geceler gibi, ağlarken kimse görmüyor. Çünkü herkes telaş içinde,herkes kendi derdinde...
Polyanna ;
Bana çocukluğumda çok şeyler katan özel bir kitaptı...
Severek 2'inci kez okudum .
O kadar çok hatrimda kalmış 'ki ikinciye okurken hepsini tekrar tekrar ,an an, hatırladım özlemle...