Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.25
Postane
Charles BukowskiPostane Yorumları ve İncelemeleri
Postane yorumları ve incelemelerini, Postane kitabı hakkındaki okur görüşlerini , Postane puanlarını 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Puan
810 üzerinden
Charles Bukowski’nin kaleme aldığı ilk romanıymış Postane. Kitabın esin kaynağı ise yazarın 1950lerde Amerika’da bir postanede çalıştığı yıllar. O yılların etkilerini görmemek elde değil. Bu nedenle de yarı otobiyografik bir roman diyebiliriz. Hayatı da kitap boyunca anlatıldığı gibi içki, kadın ve hipodrom üçgeninde dönüp durmuş.
Kitap, yazarın okuduğum ilk eseriydi. Okuması zevkliydi diyemem ama kolay ve anlaşılırdı. Kahramanımızın başından gelenleri anlatış tarzı günlük hayattaki o sıradan olayları alaycı bir dille anlatması hoşuma gitti. Kısacası, yazar günlük dili kullanarak okuru çok da sıkmadan anlatmak istediğini anlatmayı başarmış. Beni rahatsız eden tek bir şey vardı roman boyunca o da kitaptaki kadın karakterlerin küçük düşürülmesiydi. 1960lı yıllarda kadınlara olan bakış açısı beni kitaptan soğuttu.
Kitabın konusu ise çok basit Henry Chinaski adında bir posta çalışanın hayatına misafir oluyoruz. Sıradan, hatta vasat bir adam Henry. Öyle hayatta pek de bir amacı yok. Yaşıyor tabi buna yaşamak denirse. Hayatı içki içmekten, at yarışı oynamaktan ve kadınlarla vakit geçirmekten ibaret. Bildiğiniz anti kahraman. Öyle süslü bir adam değil anlayacağınız. İşini sevdiği söylenemez. Sadece cebi biraz para görsün yeter. Postanede çalışırken isteksiz. Ama hakkını yemeyelim iyi bir gözlemci. Okuyucuyu öyle detaylara boğmadan bilgilendiriyor postanede işlerin işleyişi ilgili. Hayatından bir kadın geçip diğeri geliyor tabii bu sırada. İçki içiyor. At yarışlarında para harcıyor. Tam bir kaybeden hikayesi aslında.
Kitabın son satırları;
"Uyandığımda sabahtı ve hala hayattaydım
Belki bir roman yazarım diye geçirdim içimden
Sonra da yazdım."
12 yıldır çalıştığı kadrolu işinden ayrılıyor ve bu satırları yazıyor kitapta.
Bukowski hakkında okuduğum
"Yazmak istedi,defalarca denedi ve aç kaldı." bu cümleyi kitabın sonu bana sonuna kadar hissettirdi.
Bilmeyenler için yazarın ilk romanı bu arada
Bukowski nin kavgaları ve samimiyeti bu kitapta da devam ediyor ve ben kendimi bir şekilde bu adamı araştırıp okurken buluyorum.Hayranlıktan da kendimi alamıyorum.
Postanede çalışan yazar, başından geçenleri paylaşmakta bu romanda. Üslubunun biraz sert olduğunu belirtmekte yarar var. Kitabın çok beğeneni olduğu kadar beğenmeyenleri de var.
Dünyayı istiyordum ben, aşağısı kesmiyordu beni.
Postane kitabı Charles Bukowski 'nin qələmindən oxuduğum ilk kitab oldu. Yaxşı ki, oldu:)
Postane kitabını oxumazdan əvvəl çox önyarğılı idim, "kitablarında qadınları həddindən artıq alçaldır", "onun kitabları vaxt itkisidir", "gününü fahişələrlə keçirib, tək əyləncəsi içki içmək olan birinin yazdıqları sənə heç nə öyrədə
Geldi, çayını içti ve gitti tıpkı diğerleri gibi.
Fabrika'da bekçiliğe başlamıştım. Mersin-Adana sınırında bulunan bir mısır silosunun güvenliği için gündüz vardiyası bana verilmişti. Sabah 08:00 akşam 19:00 gibi bir çalışma süresini 1 ay 15 gün icra ettim akabinde yerime birini buldular bu geçici iş süreci hayatıma çok büyük tecrübeler kattı. Somut örnek olarak yaklaşık 30 civarı film
Ah insanlar! Her şeyi bulup kendini bulamayanlar.
Bana iyi geliyorsun…
Norse anılarında şöyle yazıyor: “İlk sarhoş mektuplarından, gerçekten çok kurmaca ve fanteziyle ortalığı sarsacak, Falstaff benzeri vahşî bir kabadayıyla karşı karşıya olduğumu biliyordum.” Buk’un en çarpıcı resimlerinden birini çizmiştir: “Bukowski kötü biçimliydi çiçekbozuğu bir yüzle koca bir kambur, nikotinden sararıp çürümüş dişler ve acı dolu yeşil gözler. Yatık kahverengi saçları, gereğinden büyük bir kafaya yapıştırılmış gibi görünüyordu –omuzlardan daha geniş kalçalar, gülünç derecede küçük ve yumuşak eller. Kemerinin üstünden bir bira göbeği sarkıyordu. Beyaz bir gömlek, bol bir pantolon giyiyordu, mahkûmlara hapisten çıkarken verilenler gibi. Onlardan biri gibiydi, batıp çıkmış.
Kelime oyunlarının şaşırtıcı bir alaşımı, olgun, kaba, müstehcen; dili kâğıttan bir Van Gogh gibi fırlıyordu, uyarıcı, baş döndürücü, direkt, ham şiddet, renk ve ışık dolu..
insan, görüp geçirdiklerini, sevip kaybettiklerini sanki dünyadaki ilk insanmış gibi tevazuyla ve samimiyetle kâğıda dökmeli. Bunu en iyi Bukowski’nin kaleminde gördüm..
Postane
Merhaba...
Otobiyografik Bukowki kitaplarından okuduklarım arasında en sevdiğim kitap budur.
İşin içinde kurmaca hikayeleri de sokarsak Bana Aşkını Getir kitabı en iyisidir.
Bukowski kitaplarının hemen hemen hepsi aynıdır; içer, seks yapar, bir şeylere küfreder, at yarışı oynar, bir yerlerden kovulur...
Kitapları zenginleştiren kısım diğer karakterler ve onların Bukowski' nin gözünden görünüş şekilleridir.
Tüm bu tekdüzeliğe rağmen Bukowski hayranları pek sıkılmaz hatta keyif alırlar bu durumdan, kitabın daha uzun olmasını isterler. Kahve, alkol, sigara tüketip seks yapan bir ana karakter üzerinden şekillendirilen her kitabı sevmişimdir. Bukowski' nin de elbette bundaki katkısı yadsınamız. Gerçekçi anlatım tarzını sevdiğim ve bu yönüyle idol olarak kabul ettiğim Bukowski'nin kitapları benim için çok ayrı bir yerdedir.
Bu kitapta yine olması gerektiği uzunlukta. Yine sisteme çakıyor, yine iyi içiyor, yine sevişiyor, yine para kaybediyor ama tüm bunları çok uzatmıyor Bukowski...
İyi okumalar diliyorum.
Henry Chinaski yani bildiğimiz üzere Charles Bukowski çok ilginç bir yazar. Kendi alanında (yeraltı edebiyatı) oldukça iddialı diyebilirim. Bazen çok sövüyor ama napalım, o kadar önemli mesajlar veriyor ki görmezden gelmeye çalışıyorum. Gene bir iş hayatı, depresiz ve ne yapacağını bilemeyen bir kişilik örneği görüyoruz kitapta, yani kendisini. Yani en azından onu okuyanlar bu konuda hem fikir. Bu adam kendini yazıyor.
Romanın en güzel özelliklerinden birisi de sanırım Bukowski’nin ilk romanı olmasıdır. Neyden esinlendi, neyi görerek yazdı bilemiyoruz tabi ama anlatım dili o kadar güzel, çeviri de o kadar temiz yapılmış ki adeta kaymak gibi demek istiyorum.
Şimdi konu postacılık olunca şuraları karıştıralım mı? Bu postacı abilerimiz çok agresif. Adama diyorum ki, abi neden her kargoyu direkt araca atıyorsun. Belim ağrır, diyor. Şimdi böyle de hak veriyorum ama en azından KIRILACAK EŞYA yazanı savurma bari bak millet kargo bekliyor. Haksız mıyım? Bir de bekliyor demişken, çalışma felsefesi yıllardır GELDİK YOKTUNUZ olan bir şirketimiz var, acaba bunlar yıllardır nasıl ayakta kalıyor merak ediyorum. Neyse, sinirlenmeyeceğim. Bence bugün artık biraz olsun kendimi zorlayıp uyuma vaktidir. Hepimize günaydınlar, mutlu sabahlar. Güzel bir gün geçirmeniz dileklerimle, esen kalın, Allah’a emanet olun..
Bu adam ne yazsa okurum! Doğallığın dibi gibi yazıyor. (Tam ifade etmek istediğim bu değildi aslında.) Umursamazlık, zıpkın gibi kelimeler, gerçeklik, hayatın gerçek yüzü, kadınlar, kediler, bir işte çalışmak veya çalışmamak, ironi yapma, harika espriler (gerçekten çok iyi) katıla katıla gülme garantili değil ama gülüyorsunuz işte. Henry Chinaski. Gerçekten benim için şöyle bir gerçek var. Bukowski veya Bernhard okuyunca insanın başka bir şey okuyası gelmiyor. Diğer yazarlara haksızlık asla etmek istemem ama, yazılanlar kurgumu gerçek mi anlamak çok zor. Bu yüzden insanı çok derinden sarsıyor. Sarsıcı tek kelimeyle. Bernhard gibi.. yani Zehir. onu da okuyun mutlaka. Tam ismi Thomas Bernhard.
7/10 puan verdi
Bu hikayesinde hayatını bir kısmını biraz değiştirerek anlatıyor çok güzel bir tarzı var bana göre çünkü gerçekçi ve birazda farklı bir bakış açısı ile hikaye sunuyor. Kendisinin sözleri ile ünlüdür ve bu konuda çok iyidir.
"Poçt İdarəsi" 12 ilə yaxın poçt idarəsində işləmiş Bukovskinin ilk əsəridir. Bukovskinin beş avtobioqrafik əsərindən birincisi sayılır. Hər beş əsərin qəhramanı (antiqəhraman) Henry Çinaski Bukovskinin özüdür. Bukovski bu əsərin yazılması barəsində deyir: "Ya poçt idarəsində qalıb dəli olacaqdım, ya da acından öləcəkdim. Mən ikincini seçdim".
Henry Çinaski milad bayramında poçtalyon işinə düzəlir. Çinaski bu işi tum çırtlamaq kimi asan iş hesab edir. İmtahandan keçib əvəz edici kimi poçt idarəsində işləyəndə çətinliklə üzləşir. Çinaskinin qorxusu var: "hər gün gözləyirdim ki, məni kimsə tutub qayıracaq, ancaq məni tutub qayırmadılar". Nəhayət qorxduğu baş verir: Onu qayırmaq işinə çeşidləyicilərin rəhbəri Conston rəhbərlik edir.
Əsər boyunca Çinaski qadınlarla sevişir, içir və arada bir at yarışı oynayır.
Bu kitabı bir dəfə yarım qoymuşdum. Bu səfər bitirə bilsəmdə yenədə bəyənmədim. Bukovskinin bundam əvvəl oxuduğum "Makulatura" (Pulp) əsərinidə bəyənməmişdim. Amma aforizmlərini xoşladığım yazıçıya bir şans daha verəcəm.
Okuyun....
Başkaları hayatla nasıl başeder, bilmiyorum.
Sabah uyandığımda sabahtı ve hâla hayattaydım.
Belki bir roman yazarım, diye geçirdim içimden.
Sonra da yazdım.