‘Hızla ölmekte olan bir gezegende yalnız, sıska ve oldukça yaşlı iki beyaz adamın karşılaşmasının hikayesi bu.’
Vonnegut Şampiyonların Kahvaltısı (ya da Elveda Dertli Pazartesi) adlı bu eserinin birinci bölümünde böyle yazıyor. Sonra yaşlı adamların hikayelerini, hikayelerine teğet geçen bazı kişilerin de hikayelerini anlatmaya başlıyor.
.
Çok gürültülü bir ortamda olduğunuzu düşünün, her kafadan bir ses çıktığını ve tam da o noktada bir sese istemsiz odaklandığınızı. Önce diğer seslerden farkını anlamaya çalışırsınız, sonra sesin dediklerinin ne olduğunu. Şampiyonların Kahvaltısı o bulamacın ortasındaki dikkatinizi çeken ses gibi. Kurt Vonnegut birbirinden haberi olmayan cümleleri bir araya getirmiş gibi görünse de şunlardan bahsetiyor:
*Savaşlar ve savaşların manasızlığı
*Irkçılık
*Cinsiyet eşitsizliği, homofobi
*Kapitalizm vb (kitabı okuyup vb kullanmasaydım eksik kalırdı bu yorum)
.
Okuduğum ikinci Vonnegut eseri de mutlu kıldı beni. Çünkü alaycı dilinin altındaki hiciv çok sağlam.
Sırada ise Kedi Beşiği var!
.
Cem Akaş çevisi, Utku Lomlu kapak tasarımıyla
