Savaş Sanatı (1521), Machiavelli'nin çalışmaları arasında kuşkusuz en önemli başyapıtıdır. Bu eserde Machiavelli, politika ve savaşın işlevsel bir birliktelik meydana getirdiği biçimindeki devrimci düşünceyi öne çıkartırken, Romalıların savaş teorilerini ve pratiklerini serbestçe kullanmıştır. Ortaçağ savaşlarında, organizasyon, personel hizmetleri, hiyerarşi, kumanda ve askeri yasa ilkeleri yoktu. Machiavelli, bütün bunları değiştirdi. Ona göre, disiplin en büyük öneme haizdi. İnanıyordu ki, "savaş savaştır", sınırları olmayan bir mücadeledir. Zafer, diğer bütün düşüncelerin kendisine tabi olacağı yüce hedeftir. Bu amaçla Machiavelli, o güne kadar neredeyase hiç duyulmamış olan birlik oluşumunun sistematik düşüncesini kurdu. Savaş Sanatı, 16. Yüzyıl boyunca yagın olarak okundu ve yüksek bir seviyede beğenildi. Savaş Sanatı, Büyük Frederick'in favori kitaplarından biriydi; Savaş felsefesinin kurmayları Napoléon, Saint-Cry ve Clausewitz, hepsi de ona çok önem verdiler. Savaş Sanatı da Hükümdar gibi, canlı ve keskin bir anlatımla yazılmıştı. Fakat en önemlisi, savaş teorisyenlerinin bugün incelemeye devam ettikleri Savaş Sanatı, onu her askeri tarih, strateji, taktik ve savaş teorisi araştırmacıları için vazgeçilmez el kitabı haline getirdiği gibi savaş sanatının temel kavram ve sorunlarının çerçevesini de çizmektedir.
Savaş Sanatı 
Savaş Üzerine 
Strateji kitaplarının yanından bile geçemez karşılıklı iki kişinin konuşması şeklinde yazılmış ağır dili var
