Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.27
Tarihi Kırıntılar
Barış BıçakçıYüksek Puanlı Tarihi Kırıntılar Yorumları ve İncelemeleri
Yüksek Puanlı Tarihi Kırıntılar sözleri ve alıntılarını, yüksek puanlı Tarihi Kırıntılar kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Puan
7.910 üzerinden
İlk defa Barış Bıçakçı kitabı okuyan biri olarak kitabı o kadar sevdim ki bir kitap ancak bu kadar sevilebilirdi. Daha ikinci sayfadaki şair betimlemesiyle avcuna aldı beni. Yazarın öyle duru ama aynı zamanda o kadar şairane bir anlatımı var ki bu kitapta, sanırım kalemine aşık oldum... Betimlemeleri, anlatımı, gerçekçiliği ve dürüstlüğü ile beni hayran bıraktı. Şairlere karşı kitabın baş kahramanıyla ortak bir duygu durumu yaşıyor olmamın da kitaba duyduğum ilgiye katkısı vardır kuşkusuz. Bu kitap bana Barış Bıçakçı merakı aşıladı diğer kitaplarını da alıp okuyacağım.
Bir kayıp olayının üzerine yazılmış en güzel şair kurgularından bir tanesi TARİHİ KIRINTILAR.
.
Her ailenin kendi tarihinde,kendi hikayesinde geride bıraktıkları, bırakmak istemedikleri bir de bırakmaya kıyamadıkları oldukça gidene ne olduğu bilinmedikce, kalanlar hep gidenin anılarında çırpınıp su yüzüne gelmedikçe devam eder kırıntıları biriktirmeye. Ve yine kırıntıları biriktire biriktire ulaşır gerçekliğe. Kırıntılarla beslenir, kirintilardan uzaklaşmak ister zaman geçtikçe.
.
Barış Bicakci' yi daha önce Bizim Büyük Caresizligimiz'de de okumuştum ama bu kitabı bana çok daha samimi ve etkileyici geldi. Uzun öykü olarak da tabir edebileceğimiz ana karakter Can uzerinden aile ve o dönem toplumunu yansıtan muhteşem cumleleri bulacağınız kitaptan epeyce de alıntı yaptım ama sanırım en çok beğendiğim resim olarak paylaştığım alıntı. Hepimize saçma ve eylemsiz bir umut. Bugünün asidinin yaşadığımız ani yok ettiğini düşünmeden.
.
Sevgili Barış Bıçakçı ancak icsellestirilerek okunacak son dönem yazarlarının en iyilerinden.
Belki Can kendisi, belki bir yakını belki şahit olduğu bir olay bilmiyorum ama onu biryerlerden tanıdığına eminim.
.
Çok yaşa sen. Çok yaz Barış Bıçakçı. Bizim de okumamız daim olsun.
#barişbıçakçı #tarihikirintilar @iletisimyayinlari
Yakın tarihimizi en iyi serçeler biliyor.
Kitapla ilgili söylenecek çok fazla cümle varken gördüğüm incelemelerin, değinilecek pek çok noktaya değindiğini düşünüyor ve bu kitabı incelemek yerine bana hissettirdiğinden bahsetmek istiyorum:
İşe Yarar Bir Şey isimli güzide filmi izlerken gördüğüm o yolda, arayışta olma hissini kitabı okurken de hissettim. Filmin final sahnesinde bana geçen buruk ve sakin mutluluk, alışıldık büyük bir final olmadan gündelik bir finalin getirdiği iç açıcı duyguların benzerlerini Tarihi Kırıntılar'ın son kısmında da iliklerime kadar hissettim. Gözümde canlanırken Kalamış Parkı'nda kısa konuşup uzunca etrafı izleyen o arkadaş grubu, o uzun sessizliklerde onların sessizliğine eklenen sokak/deniz/park/insan/İstanbul sesi de kulağımdaydı. Vakit bir mart ayıydı ama güneşin ışıldadığından emindim.
Barış Bıçakçı ile aynı dönemde yaşayıp onun bir araya getirdiği sözcükleri ana dilimle okuyabildiğim için şanslı olduğumu düşünürüm yıllardır. Benim gibi şanslı olan sizler de buram buram Ankara kokan fakat sürekli "yolda" ve böylelikle her yerde olma halini anlatan bu kitapta, bir kardeşin ablasının gidişinin ardından yapabildiği en iyi şeyi yapıp yazmasını okuyacaksınız. Yakın geçmişimizdeki tarihi olayları bir de yazarın kaleminden okuyacak, kırıntıları bir arada gören serçeler gibi hissedeceksiniz belki yazarın da dediği gibi.
1992 Aralık ayında Meral gitti.
Şimdi ise 2019 Mart ayındayız, Meral’in gidişini,şiirleri,bırakılanları ve kazanımların ardından geleniz.
Can anlatıyor ama sadece Can da değil, yanına şairleri de alıyor, yürüyorlar; bir gün ansızın gidiveren ablası Meral’in yerine ..
.
Barış Bıçakçı roman içinde öyküler,öykü köşelerinde şiirler gizliyor. Her cümle bir öncekine başını yaslıyor,bir sonrakine kucak oluyor..
Okur ise bir pencere kenarında Meral’i gözlüyor.
.
Karakterimiz Can, şairlere hayat hikayelerini sormak yerine onlardan hikaye anlatmalarını istiyor. Hikayeler zamanın o bükülmüş ruhunu yakalamakla birlikte,anımsamamızı sağlıyor.
1993 Temmuzunda ne olmuştu?
2002 Aralıkta?
Size bir bellek emanet ediliyor bu kitapla birlikte.
Meral’in gözlerini, Sevgi ve Taner’in içindeki boşluğu,Can’ın omuzlarındaki kelimelerini, Ali’nin sizi dinlemeye hazır halini de..
.
Yine,yeniden ne güzeldin Barış Bıçakçı.
‘‘Şiir,’’ diyor ‘‘hayatımızın bir döneminde hepimizi çağırmış, hepimize seslenmiş olmalı. Bazılarımız için çok yakından geliyordu galiba ses ve ne dediği de çok açıktı.’’
1992 yılının Aralık ayında Meral, aniden ortadan kaybolur. Meral’in isimsiz bir şairle gidişi ile kardeşi Can, anne ve babası da şiire sarılır. Meral’in kiminle gittiğine, neden gittiğine bir cevap bulmaya çalışırlar yıllarca, bir gün geri döneceğini umut etmekten de vazgeçmezler. Ablasının gidişinden sonra, yıllar boyu şiirle bağını koparmayan Can, isimsiz şair hikayelerini bir kitapta toplar. İçinden hiçbir zaman atamadığı ablasına bir sesleniş biçimidir aslında bu, bir gün bir yerlerde yazdıklarını okuması umududur. Barış Bıçakçı’nın yalın ama dopdolu anlatımı beni oldukça etkiler. Tarihi Kırıntılar da bu yalın ve dolu anlatımı şiirlerle buluşturan, en derinlerinize dokunan bir kitap. Bir yandan isimsiz şairlerin hikayelerine, öte yandan da Can’ın hikayesine ortak olmak, her bir sözcükte Meral’den izler bulmaya çalışmak... Bu kadar yalın, ama bir o kadar da karmaşık bir roman.
Yazarın okuduğum ilk eseri. Benim için başka kitaplarını okumanın yolunu. açan bir eser oldu yazar şairlerin hikayelerini. merkeze alarak ülkemizde ki sorunları güzel anlatmış . Okuyunca baya yerin altını çizdim
Ülkemizde son dönemde gelişen olaylı kurguya yedirerek. güzel anlatmış severek okudum herkes okusun okutsun
Barış Bıçakçı, Seyrek Yağmur'dan sonra yeni kitabı daha 5 sene gelmez derken Tarihi Kırıntılar ile 2019'a giriş yaptı. Kitap ismi ve kapağı "beni okuma" derken, Barış Bıçakçı ismi tüm bu kötü seçilmiş detayları kapatıyor. Hatta kitabı okuduktan sonra ismine de hak veriyorum. Diyor ki "şair, mutfak masasındaki kırıntıları avucunda toplarken sabahı, öğleni, akşamı, masada oturanların geçmişini toplar. Pencerenin önüne serper sonra onları. Yakın tarihimizi en iyi serçeler biliyor."
Kitap 4 ayrı zamanı tek potada eritiyor. İlki başkarakter Can'ın ablası Meral'in kayboluşunun ardından yaşadığı süreç, ikincisi şair yolculuğunda edindiği birikimler, üçüncüsü diğer şairler ile yapılan söyleşiler ve sonuncusu da söyleşiler sonunda yer alan mini şiirler. Bu 4 kısım birbirlerini nevresim örtüsü gibi rahatsız etmeden örtüyor. Tüm karakter kaybolmuş vaziyette bana göre, kitapta yolda karşılaşır gibi karşılaşıyoruz ve selamlaşıp ayrılıyoruz. Biz de kayboluyoruz onlar gibi. Nereye gittiğimizi, ne yaptığımızı bilmeden. Diğer kitaplarına nazaran daha az heyecan verse de altı çizilecek onlarca satır hatırına yine son dönem Türk edebiyatında en önemli yazarlardan biri olarak yer ediyor."
Kalemine bayıldığım Barış Bıçakçı’nın sayfalarında sürüklendiğiniz güzel eserlerinden biri. Yazarı seviyorsanız bu eseri de kütüphanenize ekleyebilirsiniz.
Bir yandan ablası Meral’in evden gitmesiyle trajik bir ana sabitlenmiş ve hayatlarına devam etmek için şiire, edebiyata tutunmuş Can’ın ailesini okuyoruz. Bir yandan da Can’ın çeşitli şairlerle yaptığı röportajlar ile onların hikayelerini derlediğini görüyoruz. Bu hikayeler çoğunlukla açık uçlu kalmış, bazıları en heyacanlı yerinde yarım bırakılmış, pek hoşuma gitmedi.
Aralardaki poetika kısımlarına bayıldım. Şiire hep farklı bir açıyla bakılmış, hepsi çok kıymetli. Aralarından bir tanesini aşağıya bırakıyorum:
“Bir gün biri bana kaybettiğim şeyi bir şiirde bulabileceğimi söylerse ona hemen inanacağım ve bir şiiri hissetmenin bütün araçlarını yanıma alarak o şiire doğru yola çıkacağım.”
Tarihi Kırıntılar
Barış Bıçakçı’nın en sevdiğim kitabı Veciz Sözler.. Tarihi Kırıntılar’ın şiir tadında yazıldığını görünce bir solukta okudum. Yine çok sevdim ama bazen satırlarda, bazen kimliklerde, bazen zaman ve mekanlarda kaybolduğumu hissettim. Ben dili, o dili, şair dili zaman zaman karıştı. Ama yine de Barış Bıçakçı o..
Mesela şu cümleyi yazan kişi:
“Yazmak kendini kazımak demek oluyor”
Eline sağlık üstad!