Sevgilisi Sono ile denize atladı Yozo Oba.
Suyun tadını çıkarmak için değil; ölmek için.
Amacına ulaşan ise sadece Sono oldu.
Şimdi biz Yozo’yu dinleyeceğiz.
.
İnsanlığımı Yitirirken’in bir önbölümü olarak düşünebiliriz Soytarı Çiçekleri’ni. Yine otobiyografik (Osamu Dazai’ nin her eserinde görebileceğimiz üzere) yine bir şeyler gölgeli. İntihar bir girişim olarak kaldığında ne olur? Soytarılığa mı vurur kişi? Çevresindekiler yine aynı şekilde mi davranırlar ona, aynı hislerle mi bakarlar?
Dağınık -yer yer doğrudan okura hitap ederek- bir anlatımı var Soytarı Çiçekleri’nin. Kısa ve ‘yahu dişe gelir bir şey yok sanki’ diye düşündürebilecek ama İnsanlığımı Yitirirken’i de okuyunca bütünlük sağlayacak bir kitap bu.
.
Zeynep Ebru Okyar çevirisi, Hasiu Kavase kapak görseli ile~