Günün İlk Işıkları
Osamu Dazai
Yorumlar ve İncelemeler
Benzer Kitaplar
Anıların da ötesinde Dazai.
Dazai'nin çoğu eserini okumuş biri olarak 
İnsanlığımı Yitirirken den bile daha çok etkilendiğim bir eser varsa o da bu anılar toplamı oldu. Yazarın çocukluğundan yetişkinliğine hatta ebeveyn oluşuna kadar şahitlik etmek ayrı bir güzeldi.
Dazai'nin eserlerinde otobiyografik özelliklere rastlamamak neredeyse imkansızdır fakat yine de yazarın dahiyane kurgu evrenleri - incelikle işlenmiş her yaştan ve cinsiyetten karakterler de her zaman ön plandadır. Fakat bu kitapta tabiri caizse Dazai'yi kurgu isimlerin ötesinde; tüm çıplaklığı, acizliği ve insan oluşu ile okuyoruz. Hayatındaki her bir bireyin, aile üyesinin, sevdiği kadınların hatta bir köpeğin nasıl etki ettiğini onun kaleminden okumak gerçekten birey ve insan olmanın ne kadar zor ve girift bir anlama sahip olduğunu gösteriyor. Yine de sadece içini dökmek için yazmaz Dazai. Yazar oluşunun altında, hikayelerindeki karakterlerin vazgeçmişliklerinden öte mücadeleci bir insan yatar. Bir amacı vardır. Bir başkaldırıdır onun için yazarlık. Kendini maskelemek zorunda olduğu bu sert ve çetin düzene ayak diremektedir.
"Gerçek yüzümü o kadar çok maskeyle gizlemiştim ki o katmanlardan hangisi ne kadar üzgündü ayırt edemez hale gelmiştim. Bunun sonucu olarak acınası bir kaçış yöntemi buldum kendime: Yazar olacaktım. Artık başkaları da benim gibi bu tasvir edilemez huzursuzluğu hisseden insanlar olacaktı."
Diyerek de kalemiyle modern dünyada birey olmaya çalışan bizlere yoldaşlık eder. Bu kitapta da onun yazarlık serüvenine dair önemli bir kitap. Varoluşçuluk felsefesini ve bireycilik ile ilgili okumayı seven her okurun alıp okuması gereken bir kitap.
"Bugünlere hep kendi savaşımı vererek gelmişimdir, ama ne hikmetse bu savaşı hiçbir zaman kazanamamış, yalnızlığıma ve çaresizliğimi hep yenik düşmüşümdür. Ve artık bu noktada bugüne dek nefret ettiğim insanları kalkıp "Beni de aranıza alın, ne olur? Bunca zamandır yanılıyormuşum ben," diye yalvaramam." - 
Günün İlk Işıkları "Yakışıklı İnsanlar ve Sigaraları," 144
"... itiraf ediyorum ben başka türlü olmak istiyordum size çok ilginç geldiği bu durumumu değiştirmek bambaşka bir insan olmak istiyordum fakat kendimi başka türlü yapmak elimden gelmedi beceremedim..." 
Tutunamayanlar, 493
"Özür dilemek, kendimi olduğu gibi bırakmak isterdim. Ne yazık bütün bunları gerçekleştirecek gücüm yok. Düğümler, istenildiği anda çözülmüyor. Bir söylemekle açılmıyor kapılar." Tutunamayanlar, 667
Tutunamayanlar'ı okuduktan sonra Dazai'nin eserini okumak daha bir anlamlı geldi sanırım. Selim Işık'ın kendisi olma savaşını, sonra insanlara ve kendisine yenik düşüşünü, onu ele geçiren umutsuzluğu okudum sanki yeniden. Aradaki tek fark; Selim insanlarla olmak istiyordu, Dazai ise daha en başından onlardan uzaktaydı. Ne olursa olsun bir noktada kalıyorsun sanırım...
