Durkheim insanda homo-dublex bir yapının olduğunu belirtiyordu. Yani ikili yapı güzel ve çirkinin bir arada bulunma halidir. Erbil bu ikili yapının ikisini de yadsımaz ve eserlerinde incelikle işler. Üç başlı ejderha iki bölümden oluşan ve ilk bölümde Roma, Bizans ve Osmanlı katmanlarının birbirine geçmiş özelliklerini yansıtır. Üç Başlı Ejderha, İstanbul'un en eski Yunan sütunudur. Sütun, üç yılanın birbirine dolanmasından oluşan bir iç içe geçmiş halidir. Erbil yaşadığı medeniyet ekseninde , uygarlık adına başarısız olduğunu Maraş katliamı ile bize gösterir. İkinci bölümde bir kötülüğün denemesi ile insanın iç dünyasının en derinliklerine bizi davet eder Necmiye Alpay'ın yazısından :
Sanıyorum, “Bir Kötülük Denemesi”ni bir Ece Ayhan eleştirisi gibi okumak, olabilecek en ilkel edebiyat okumalarından biridir. Her şey bir yana, metnin her uğrağında, gerçeklik ile anlatılanlar arasında ince bir pay, bir aralık bırakılmıştır.
