Goncourt Edebiyat Ödülü Fransa’nın en önemli edebiyat ödülü olup bir yazara birden fazla kez verilememektedir. Tek istisna Romain Gary’dir. 1956’da almış olduğu bu ödülden sonra hakkında kendini tekrarlıyor gibi söylemlere karşı, takma isimle -Emile Ajar- birden çok eserler vermiş. Ve 1975’te bu ödüle lâyık görülmüş. Bu eserlerden biri #yalanroman İntiharından önce bıraktığı notta gerçeği açıklamış.
Bu detayı belirttim çünkü, bu eseri baştan sona tam bir -mış gibi yaşamak, -mış gibi davranmak. Kurmaca dünyada hem kendisinin, hem çevresindeki ve diğer insanların bu role büründüğünü; hatta kendi yarattığı kimliklerinde de bu role göre yaşandığını anlatıyor. Zaten rol yapmayanlar! kendi gerçekçiliğinde yaşayanlar anormal insanlar.
Kendi hayatından da benzerlikler taşıyan, birden çok kişiliğe bürünerek kimlik karmaşasını yansıtan, geçirdiği değişim-dönüşümlerle parçalanan ve varoluşunu birden çok yaratan, hayal/gerçek arası, oyun içinde oyun, okuması zevkli ve sarsıcı bir roman. İki kitabıyla çok sevdim bu yazarı. O yüzden ısrarla tavsiye ettiğim yazarlar arasına girdi benim için.
“Mesele toplum tarafından ‘yeniden kabul edilmek’ değil, sorun bu değil. Önemli olan, insanın kendisini, kendi yararına yeniden kabul etmesi.“
