Yazarın hikayesini okurken başlarda Knutson'ın Açlık kitabını okuyorum sanmıştım. Gerçi ikisinin de konusu genel hatlarıyla aynı. İki kitapta da açlıkla mücadele eden bir adamın hayata tutunma hikayesini anlatılıyor.
Hikayede bir lokmalık küçük bir balığı yakalamak için dakikalarca çırpınan adamın, kurtlardan arta kalan bir geyik kemiklerini kemirmesini, kurtarıldıktan sonra da yatağının altına ekmek stoku yapması gibi durumlar: bir insanın doğada, açlıkla, çaresizlikle mücadelesini konu edinen hikâyeden bazı ayrıntılar olarak, okuyucunun gözleri önüne seriliyor.
"İnsan bir şeyi yürekten çok isterse, doğa da onu yapmak için harekete geçermiş," diye daha önce Simyacı'da okumuştum. Zannediyorum ki adamın ölmeye razı olmaması, tükenmez "yaşama hırsı" O'na, doğadan kurtarıcı bir gemiye, rast gelmeyi sağladı.
Jack London'un bir başka eseri Martin Eden'de de yazar hikayenin sonunu kurtarıcı bir geminin gelmesiyle bağlamıştı. Belli ki yazar gemiyi, insanın dertlerini sıkıntılarını alıp, kişiden çok uzaklara götüren bir metafor olarak görüyor. Tabi yanılıyor da olabilirim. Ne de olsa Jack London'un henüz iki kitabını okudum sadece.
Yazarın sürükleyici anlatımını beğendim; okuyucuyu kendisine hayran bırakıyor. Bu sebeple yazarın diğer kitaplarını da okumayı düşünüyorum.
Hikayeyi okumanızı tavsiye ederim, samimiyetle ... .^_^.
