Bir başkasına kitabı anlatacak olsam kuracağım üç beş kısa cümle ile bitecektir eminim.Fakat Necdet'in yaşadığı tezatları içinizde hissettiğimden belki,beni çok etkiyen bir kitaptı.Bir insanın bencilliği yüzünden mahvolan hayatların hangisine üzüleceğimi şaşırdım.Bir aşk nasıl bu kadar acımasız olabilir?İnsanlara ihanet edip birde bunu dünyanın en normal şeylerinden biri olarak algılayabilir?Bu durumu aşk ile açıklamak imkansız sanırım.Şüphesiz ki bir parça kişiliktir aslında aşkı bu kadar alçaltan.Kitabın ilk başında Necdet'i kıymet bilmez biri olarak düşünmüştüm.Hatta yüzünü görmediği insan için ayılıp bayılmaya başlaması gözümde bir kat daha kötü yaptı onu.Egosuyla sevgiyi karıştıran bir zavallı diye düşünmüştüm.Her kitapta her şeyi mahvetmeye meyilli biri çıkar ya,işte bu kitaptaki de o sanmıştım.Beni bu açıdan şaşırtan bir kitap oldu.Katilden çok kurban diyebiliriz onun için.Sonucun farklı olması için elinden geleni yaptı bence.Ondaki irade bugün pek çok insanda yoktur eminim bundan.Sonucun farklı olması için çok uğraştı.Galiba bugün ,değişen zaman insanlardaki bu kardeşliği,vefayı,ahlakı,özveriyi silip süpürdü.Yozlaşmak dedikleri burada başladı sanırım.
Sarı gülleri zaten sevmezdim .Onlara karşı duyduğum nefret bir kat daha arttı..Bana Müzehher'in acısını hatırlatacaklar artık ve bu kitap için seçilmiş daha güzel bir ad olamazdı.''Zavallı Necdet.''
