Zülfü Livaneli’den daha önce romanlar okumuştum bu sebeple denemesini de okumak istemiştim. Kitap genel olarak Türkiye’deki bozulmaları eleştiriyor. Bu eleştiriler belli bir alanda değil, yediğimiz yemekten, dinlediğimiz müzikten ya da futboldan, sanattan, siyasetten her alanda. Kitabı okurken sık sık kendimi buldum. Günlük hayatta gördüğüm bütün çiğlikler işlenmiş. Tüm bu güzelliklerin yanında benim kitapla ilgili eleştirim; dilde akıcılığı sağlamaya çalışırken dil basit bir hal almış. Diğer eleştirim ise, rahatsız olunan konuları uzatmış da uzatmış. Bazen durup öf demek de geçiyor içinizden. Örneğin cahillerin cehaletlerinin farkında olmadan yaşadıklarını biliriz. Ama yazar bunu kitapta evire çevire tekrarlamaktan da kendini alamamış. Bunlar dışında altını çizdiğim, benim düşüncem dediğim yerler de az değildi. Her şeye rağmen okunmalı.
