Sevdiğimiz, güzel anılar yaşadığımız yerlerde izlerimiz neden sonsuza kadar durmaz?
...
Sonraları, dağlar arasına sokulmuş, kavakların gölgelediği o küçük istasyondan defalarca geçtim.
Biliyorum, ben, yüreğimin yarısını bu küçük istasyonda bıraktım.
Mutsuz kadınlar mezarlarınızdan kalkın!
İnsanlıktan çıkmış olmaktan, bir gölge gibi yaşamaktan kurtulun.
İnsanca yaşamaktan alıkonulan kadınlar kenetlenin! Eski zamanların karanlıkları önümüzde titresin.
Böyle durmuş bakan bu bilgin kadın mutlaka, türkülerde söylendiği gibi, yüce dağ başına çıkıp haykırsa, bir daha geri getiremeyeceği gençliğini hatırlıyordu