a
Ah ! Çocuklar
"Biliyor musun üstad.
Hâlâ kirlenen renkleri temizleyebilecek çocuklar var.
Ah bi de,
Bi de, Vurulmasalar..."💔
Özdemir Asaf
Büyükler hiçbir şeyi tek başlarına anlayamıyorlar, onlara durmadan açıklamalar yapmak da çocuklar için sıkıcı oluyor doğrusu.
“Bir çocuğun ağlaması kadar gerçek başka ne var?”
Sayfa 86 - Kırmızı Kedi YayınlarıKitabı okudu
Gökteki yıldızlar kadar sayısız
Ah yurdumun kimsesiz ve yoksul çocukları
Anladım farkınız yok koparılmış başaktan!
Alın bu gözleri benden, alın bu yüreği artık
Utanıyorum yaşamaktan.
Sayfa 26 - Yakın PlanKitabı okudu
Ama bu şeyler olurken de bazı şeyleri unutmaları gerekmişti: Sevinmeyi, hayal kurmayı ve heyecanlanmayı unuttular.
Sayfa 207Kitabı okudu
Çocuklar ölmüş! “Desem”
Hangi taraftan? Derler…
Çocukların tarafı olmaz ki..!
•••
“ Acı dediğin evrensel olmalı.
Bir çocuğun eline diken batsa bütün dünya yanmalı. “
•••
Kendime Not:
Bir gün geliyor elini bırakıveriyorlar. O an gelene kadar onlarla bol bol vakit geçirin. Gönül depolarını doldurun.
Evet birgün uçup gidecekler... Peki, uçup vardıkları yerlerde sık sık hatırlamaları için gönül depolarına neler dolduruyoruz?
Sayfa 143Kitabı okudu
Okullar doğru formülü bilen çocukları alkışlarken, sorularıyla dünyayı değiştirecek çocuklardan hep vazgeçmedi mi?
Sayfa 137 - Bahar ErişKitabı okudu
Zaman
Zamandan tasarruf edeyim derken aslında başka şeylerden tasarruf ettiğinin kimse farkında değildi.Yaşamlarının gittikçe daha zavallı,daha tekdüze ve daha soğuk geçtiğini kavramak istemiyorlardı.Bu gerçeği sadece çocuklar,taa yüreklerinde hissettiler.Çünkü artık kimsenin onlara ayıracak zamanı yoktu.
Oysa zaman yaşamın kendisiydi.Ve yaşamın yeri yürekti.
İnsanlar zamandan tasarruf ettikçe,zaman azalıyordu.